Szyfr Szekspira recenzja

 Szekspir inspiruje, intryguje, zachwyca. Wybitny twórca scenicznych dzieł, chętnie czytany i wystawiany na deskach teatrów do dziś. Owiany mgiełką tajemnicy, posądzany o to, że w rzeczywistości nigdy nie istniał, lub jego utwory napisał kto inny, staje się wspaniałym przyczynkiem do snucia domysłów na swój temat.
 
 W książce Jennifer Lee Carrell fikcja miesza się z faktami, ponieważ autorka jest doktorem literatury. To jej powieściowy debiut, okrzyknięty bestsellerem i wydany w wielu krajach. Trudno nie posądzić autorki, że jej thriller wpisuje się w ten sam nurt, co np. powieści Dana Browna. Trup ściele się gęsto,a trup nie byle jaki, bo wszystkie morderstwa są pozorowane na najsłynniejsze sceny śmierci bohaterów dzieł Szekspira. 
 Mamy ponadto całą plejadę postaci, w tym: młodą i ambitną badaczkę twórczości wielkiego dramaturga, Kate, jej mentorkę Roz, ekscentrycznego starszego aktora sir Henry'ego, ochroniarza Bena i profesora Matthew. Wszystkich łączy chęć poznania prawdy o Szekspirze, prawdy, która może wyzwolić, lecz stać się też niewygodna dla pewnych osób, które nie mogą dopuścić, by ujrzała światło dzienne.
 
 W zalewie podobnych do siebie jak dwie krople wody książek czy filmów o podobnej tematyce, należałoby zaklasyfikować tę powieść raczej jako dzieło klasy B. Przez wzgląd jednak na wykształcenie autorki i rozległą wiedzę literacką, co w powieści widać, należy ją docenić. Sama intryga też skonstruowana jest nieźle i wciąga czytelnika, choć niektóre partie lektury były nudnawe i moje myśli w ich trakcie zaczęły zajmować inne sprawy, zupełnie niezwiązane z fabuła. Mimo to, ode mnie 6 gwiazdek.