Kochanka arystokraty. Miłość w Dubaju recenzja

Autor: Katarzyna Mak

Gdy rutyna wkrada się w życie młodego małżeństwa, może doprowadzić do poważnych problemów w związku. Kłótnie, niedomówienia, wzajemne niesnaski powoli rujnują relację dwójki ludzi. Ile człowiek jest w stanie wybaczyć swojemu ukochanemu? Czy terapie małżeńskie są skuteczne?

Holly po stracie wszystkich najbliższych przeprowadza się do Nowego Jorku. Wychodzi za mąż i rodzi bliźniaki. Jej małżeństwo zaczyna przechodzić poważny kryzys. Gry kobieta wraca do pracy, dostaje za zadanie wyjazd do Dubaju. Tam poznaje Safira, który chce ją zdobyć. Czy małżeństwo Holly i Lessa wygra tę trudną próbę?

Zacznijmy od tego, iż książkę czytało się bardzo szybko. Bardzo ułatwiały to dialogi, których było mnóstwo, a ciągłego tekstu nie było prawie wcale, może ciut więcej było pod koniec książki. Sama budowa tekstu była przyjemna dla oka. Duże odstępy między zdaniami sprawiły, że książkę można pochłonąć w jeden dzień.

Rzadko mam problemy ze zrozumieniem bohaterów. Tutaj miałam bardzo wielki problem, ponieważ nie rozumiałam ani zachowania Holly, ani Lessa, ani Safira. Z Holly miałam taki problem, iż mimo tego, że wyszła za mąż, cały czas w głowie miała swoją pierwszą miłość. Mimo jej zapewnień o miłości do Lessa, czułam jakby był jej emocjonalnym buforem. Nie mogłam zrozumieć dlaczego co chwilę wspominała Jamiego, sama nie pozwalała odejść demonom przeszłości. Po wylocie do Dubaju wdała się w romans, a po zbliżeniach nagle musiała dzwonić do męża. Jej zachowanie było dla mnie jednym wielkim znakiem zapytania.

Less ani Safir wcale nie byli lepsi. Mówili jedno, a robili drugie. Może i byli dorosłymi, ale cała trójka zachowywała się jak napalone nastolatki. Mężczyźni myśleli nie tymi głowami, którymi powinni, co doprowadziło do wielu przykrych sytuacji.

Akcja, w niektórych momentach działa się bardzo szybko, a w innych niekiedy nie potrzebnie była hamowana. Zabrakło mi kilku dłuższych rozdziałów z dziećmi kobiety i rozdziałów innych niż sceny erotyczne albo płaczu. Historie tych ludzi faktycznie mogłyby wydarzyć się w życiu rzeczywistym. Gdybym nie przeczytała tej książki, to na pewno nic bym nie straciła. Nie wyniosłam żadnego morału z tej opowieści.