Klub Pickwicka recenzja

Rzecz dzieje się w świecie dorożek, oberży, służących, pojedynków. W świecie gdzie słowo bynajmniej jest wyraźnie nadużywane. Cofamy się w czasie do pierwszej połowy XIX wieku i mamy okazję zobaczyć jak wyglądała rzeczywistość 200 lat temu co sprawiało ludziom przyjemność a co ich oburzało, jak się bawili, poznać ich kulturę i zwyczaje. Starsi Panowie z klubu literackiego wyruszają w podróż zgłębić tajniki Anglii. Pan Pickwick dobroduszny naukowiec, Pan Tupman- kobieciarz, Pan Snodgras z duszą poety oraz dumny Pan Winkle który nie umie się przyznać że czegoś nie potrafi także niby wybornie poluję jak również niby jeździ konno. Pocieszni ,rubaszni, chwilami niezdarni a niektórzy z kilkoma nadprogramowymi kilogramami. Każdy z nich inny lecz wspólnie się uzupełniają. Razem stanowią mieszankę wybuchową ze skłonnością do popadania w tarapaty. Lubią poznawać nowych ludzi i zdecydowanie nie wylewają za kołnierz. Na swojej drodze napotykają barwne osoby, które niejednokrotnie mają w zanadrzu ciekawą, nieraz nadprzyrodzoną historię do opowiedzenia. W tych historiach autor uwypukla nasze cechy i wady charakteru. I nagle zdajemy sobie sprawę że jesteśmy tacy sami jak 200 lat temu. Zmienia się tylko otoczka w której żyjemy. Każda historia zakończona jest morałem. Panowie wzbudzają sympatię i szacunek. Nowi znajomi zapraszają ich na kolację, polowania itp. Nie brakuje również przygód z romansem tle. Wyruszając z nimi w podróż czeka na nas spora dawka angielskiego humoru, zabawne przygody na przykład szalony pościg dorożką za oszustem matrymonialnym, wywiezienie śpiącego Pana Pickwicka na taczkach, niezręczne sytuację jak na przykład wtedy gdy Pan Pickwick przez pomyłkę w nocy trafia do pokoju pewnej damy . Książka napisana ówczesnym językiem co początkowo może stanowić pewien dyskomfort ale te same historie napisane z użyciem współczesnego słownictwa nie oddały by klimatu tamtych czasów i nie byłyby takie śmieszne.
Warto sięgnąć po tą pozycję. Jest pozytywna. Wywołuje uśmiech na twarzy. Po oswojeniu się z językiem przyjemnie się ją czyta. Opisy postaci sprawiają że bohaterowie stają przed oczami jak żywe.