Klub Dzikiej Róży recenzja

"Klub dzikiej róży"

Autor: @tatiaszaaleksiej ·1 minuta
2 dni temu
Skomentuj
11 Polubień
“Gdyby tylko ściany mogły mówić... Cóż, może i nie mówią, ale z pewnością słuchają. I obserwują”.

Waszyngton, lata pięćdziesiąte ubiegłego wieku. Pensjonat, który lata świetności ma już dawno za sobą i mieszkające w nim kobiety. Dochodzi do tajemniczego morderstwa, które pociąga za sobą lawinę wydarzeń. Siedem kobiet, każda jest inna, każda zmaga się z innymi życiowymi problemami. Grace jest młodą wdową, jej pokój znajduje się na poddaszu. Kobieta swoim sposobem bycia znacznie zmienia atmosferę panującą w pensjonacie. Organizuje cotygodniowe, czwartkowe spotkania przy kawie, na które z coraz większą przyjemnością dołączają pozostałe kobiety. Tych siedem kobiet, tak zupełnie rożnych zaczyna łączyć niż sympatii, która z czasem zmienia się w przyjaźń. Każda z nich ma swoje tajemnice, własne demony, bagaż życiowych doświadczeń i marzenia.

Wciągająca historia, przez którą się płynie, a emocje wirują. Akcja powieści przenosi nas do połowy XX wieku, do Waszyngtonu. Fabuła ciekawie poprowadzona, intryguje, ukazuje skomplikowane relacje międzyludzkie. Wyraźnie czujemy emocje jakich doświadczają, one same dobrze wykreowane, wyraźny rys ich charakterów i zachowań. To silne, odważne, zahartowane, poranione przez życie i jednocześnie kruche, delikatne kobiety. Narracja toczy się z kilku perspektyw, co daje nam szersze spojrzenie na rozwój wydarzeń. Niezłego smaczku dodaje narracja cichego obserwatora - domu.

Codzienność bohaterek powieści Kate Quinn nie jest łatwa. Robią co mogą by znaleźć swoje miejsce w społeczeństwie, w którym dominują narzucone od lat i przyjęte za normę ograniczenia wobec roli kobiet w społeczeństwie. Autorka wręcz wyczuwalnie oddaje atmosferę tamtych czasów, przyjęta przez ogół wizja macierzyństwa, przemoc domowa, sytuacja osób LGBT, rasizm, widmo ponownego zbrojnego konfliktu. Stopniowo wzrasta niepokój, wątek kryminalny współgra z obyczajowością. Relacje między bohaterkami zaczynają ulegać zmianie, czerpią od siebie siłę i ją dają. Obok czai się zazdrość i rywalizacja. Popełniona zbrodnia zaczyna splatać losy bohaterek. Śmierć, jej tajemnice i wirujące cienie.

Przykuwająca uwagę, rewelacyjna opowieść, o kobiecej przyjaźni, sile, która potrafi przetrwać i pokonać każdą przeszkodę jaką niesie życie. Powieść o kobietach i dla kobiet. Zakończenie mocno zaskakuje. Serdecznie polecam!

Moja ocena:

Data przeczytania: 2025-01-03
× 11 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Klub Dzikiej Róży
Klub Dzikiej Róży
Kate Quinn
7.8/10

Siedem kobiet. Jeden niebezpieczny sekret Brutalne morderstwo, kobiece przyjaźnie i zaskakujące zwroty akcji W podupadłym pensjonacie w samym sercu Waszyngtonu policja odkrywa zwłoki. Nikt nie ...

Komentarze
Klub Dzikiej Róży
Klub Dzikiej Róży
Kate Quinn
7.8/10
Siedem kobiet. Jeden niebezpieczny sekret Brutalne morderstwo, kobiece przyjaźnie i zaskakujące zwroty akcji W podupadłym pensjonacie w samym sercu Waszyngtonu policja odkrywa zwłoki. Nikt nie ...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

"Klub Dzikiej Róży" zaprasza w progi podupadłego pensjonatu w czasach powojennych, w którym policja odkrywa zwłoki. Mieszkanki Domu strzegą swoich tajemnic, a sekret jednej z nich może szczególnie od...

@patrycja.lukaszyk @patrycja.lukaszyk

"Morderstwo. W samym środku sielskiego, sennego Waszyngtonu z jego płotami ze sztachet! I to w Święto Dziękczynienia!" 🌹🌹🌹 Znacie twórczość Kate Quinn? "Klub Dzikiej Róży" to moje pierwsze spotkani...

AZ
@azarewiczu

Pozostałe recenzje @tatiaszaaleksiej

Wybraniec Odyna
"Wybraniec Odyna"

“Ludzie nie powinni opuszczać ziemi. Kiedy wznosili się zbyt wysoko, ich umysły topiły się jak skrzydła Ikara." Ragnar jest synem Sigurda Hringa i trzecim w kolejce do ...

Recenzja książki Wybraniec Odyna
Czas pokory
"Czas pokory"

“Najważniejsze to przeżyć i pomóc innym, zwłaszcza tym, którzy sami nie mogą sobie pomóc.” Saga całkowicie mną zawładnęła, dwa pierwsze tomy “Czas nadziei” i “Czas wybo...

Recenzja książki Czas pokory

Nowe recenzje

Papier, kamień, nożyce
Oryginalna intryga
@zaczytanaangie:

Chciałabym w tym roku czytać więcej książek zagranicznych autorów. Ostatnie lata poświęciłam niemal wyłącznie tym rodzi...

Recenzja książki Papier, kamień, nożyce
Bruce Lee. Życie
,,Be water, my friend". Z pasją, równowagą i ce...
@belus15:

O rozsławionym na cały świat, daleko poza kanon popkultury, a nawet poza Uniwersum filmów akcji ze sztukami walki i ,,m...

Recenzja książki Bruce Lee. Życie
Dom trzepoczących skrzydeł
Dramat! Spoilerowa recenzja
@kkozina:

SPOILERY! Czytacie na własną odpowiedzialność Czasem trafiamy na jakiegoś "gniotka", który mimo wszystko daje nam saty...

Recenzja książki Dom trzepoczących skrzydeł
© 2007 - 2025 nakanapie.pl