Sześć pięter luksusu. Przerwana historia Domu Braci Jabłkowskich recenzja

Sześć pięter luksusu. Przerwana historia Domu Braci Jabłkowskich” Cezarego Łazarewicza to opowieść o tym, jak na początku niewielka rodzinna firma dała początek pierwszym w Warszawie Domom Towarowym. Także o tym, jak losy jednej rodziny splotły się z tym, co było udziałem stolicy.

Od rozkwitu przez ciężki czas Powstania Warszawskiego przez komunizm i walkę ostatniego dyrektora Domów Towarowych o ich utrzymanie. Aż po czasy współczesne, kiedy spadkobiercy toczą batalie sądowe o to, żeby odzyskać prawa zarówno do działki, jak i budynku. Za, co ogromny podziw i szacunek, bo pewnie nie jeden by sobie odpuścił. Ale także o niebywałej wręcz pewności człowieka, który za zwrot budynku żąda ogromnych pieniędzy mimo korzystnego wyroku sądowego dla spadkobierców.

Co ujmuję to sposób w jaki Jabłkowscy traktowali zarówno klientów (przyjaciele sklepu, którzy zostaną z nim na dłużej), jak też pracowników. Wspólne wycieczki, wsparcie dla matek samotnie wychowujących dzieci, stołówka zakładowa. Bardzo cenne wspomnienia byłych pracowników Domów Towarowych, którzy pamiętają początek pracy, ale także bardzo trudny czas Powstania Warszawskiego i zabór własności prywatnej przez władze komunistyczne.

Historia Warszawy spleciona z losami konkretnej rodziny. Bardzo jestem ciekawa, czy rodzinie uda się przewrócić dawną świetność Domom Towarowym, Jabłkowskich. A jeśli tak, czy zostanie zachowany klimat z czasów rozkwitu? Nie wiem dlaczego po przeczytaniu książki na myśl przyszła mi Lalaka Prusa?
Autor nie obawia się padać się za właściciela szukającego lokalu pod wynajem biura, aby w ten sposób od środka poznać sposoby, jakimi posługuje się człowiek, który nie chcę oddać budynku właścicielom. A jeśli już to zrobi to za niebotyczne pieniądze. Najbardziej zdziwiła mnie ogromna pewność siebie tego człowieka i przebiegłość z jaką zmieniał nazwy kolejnym firmom. Dzięki czemu od początku ruszała cała machina sądowa, bo kogoś innego dotyczy sprawa.

Czyta się szybko, lekko. Zdecydowanie polecam, bo warto :):).