Klątwa sióstr recenzja

Po raz pierwszy spotkałam się z twórczością Agnieszki Kaźmierczyk podczas patronowaniu jej wcześniejszej powieści, czyli „Epidemii uczuć”. Opinię na jej temat znajdziecie na blogu, serdecznie zapraszam do zapoznania się z nią.

„Klątwa sióstr”, o której dzisiaj Wam opowiem zaciekawiła mnie opisem (w sumie to standard, opisy najbardziej do mnie przemawiają) i sugerowaną tematyką. Jeśli chodzi o styl wiedziałam, że mogę się spodziewać szybkiego czytania.

Póki co perypetie Basi, Klary i ich mamy Agaty poznajemy w dwóch tomach. Niniejsza opinia będzie dotyczyła obu tych części, gdyż są ze sobą nierozerwalnie związane, „Czas odpowiedzi” stanowi bezpośrednią kontynuację pierwszego tomu, a ja czytałam jeden tom po drugim.

*

Młode bohaterki, choć bliźniaczki są bardzo różne, zarówno pod względem wyglądu, jak i charakteru. I nie są to puste słowa. Dziewczęta reagują odmiennie na te same okoliczności. Autorka obdarzyła je także różnymi zdolnościami paranormalnymi, które wzajemnie się uzupełniają i pozwalają płynnie toczyć się fabule. Co prawda mam wrażenie, że owa płynność pełna jest zadziwiających zbiegów okoliczności popychających akcję do przodu, ale nie będę się tego czepiać zbyt mocno i wdawać w szczegóły. Książki Agnieszki Kaźmierczyk miały umilić mi czas i tak się stało, więc rolę swoją spełniły.

*

Jednakże tym co najbardziej przypadło mi do gustu to sekrety do odkrycia, pojawiające się na drodze głównych bohaterek. Mroczne tajemnice z przeszłości, zaczerpnięcie z demonologii słowiańskiej, w mocnej otoczce obyczajowej to coś, co do mnie przemawia. Po początkowych wydarzeniach z pierwszej części spodziewałam się nieco więcej dynamizmu, dreszczu emocji i trochę gęstszego mroku, niemniej uzyskanie odpowiedzi na liczne pytania, które się po drodze pojawiły skutecznie trzymały mnie przy lekturze.

*

Przewodni motyw poszukiwania przez dziewczęta ojca i dowiadywanie się tego kim był oraz zwrot akcji na końcu pierwszego tomu od razu skłoniły mnie do sięgnięcia po drugi.

Jeśli lubicie powieści niekoniecznie skupione na pędzącej do przodu akcji, raczej płynące dość spokojnie, ale z bardziej mrocznymi elementami i podrasowane fantastyką polecam Wam obie części „Klątwę sióstr”. Najlepiej czytać jeden po drugim.