Ulica Strachu. Zabójcze gry recenzja

„Zabójcze gry” to horror dla młodzieży opowiadający o urodzinach, które organizuje Brendan Fear w swojej letniej posiadłości na wyspie. Zupełnie niespodziewanie zostaje zaproszona na nie Rachel. Podkochuje się ona w Brendanie już od bardzo dawna i nie chce wierzyć legendom i pogłoskom, że na rodzinie Fearów ciąży groźna klątwa. Jak tragiczne wydarzenia będą miały miejsce w posiadłości odciętej od jakiejkolwiek komunikacji ze światem? Jak zabójcze okażą się gry, w które przyjdzie im tam grać?

Jestem pod wielkim wrażeniem, bo jest to druga książka tego autora, którą miałam okazję przeczytać i po raz drugi jestem w wielkim szoku. Świetnie budowane napięcie, tajemnicze wydarzenia i mroczne historie – to właśnie cechuje książki autorstwa R.L. Stine. Myślałam, że po „Dziewczynie znikąd” autor już niczym specjalnym mnie nie zaskoczy, ale – na szczęście! – się pomyliłam. Na początku czytanie „Zabójczych gier” szło mi bardzo opornie, bo odrobinę za długo książka się rozkręca, lecz oszałamiające zakończenie dobrze to rekompensuje.

Opowieść zaczyna się niewinnie, ale z czasem atmosfera przeraźliwie gęstnieje i czuć ogromne napięcie. Czytając ją, miałam ciarki. Z pewnością nikt nie chciałby uczestniczyć w grze, w której stawką jest życie, a Ty w każdej chwili możesz stać się kolejną ofiarą. Jednak przecież przerażające wydarzenia w końcu się zakończą i może był to tylko okropny żart. Jednak czy ktokolwiek w ogóle wyjdzie z tego żywy?

Akcja jest tak niesamowicie poprowadzona, że są momenty, w których już nie wiadomo, co się dzieje i jak się to wszystko zakończy. Jeśli wychodzą na jaw nowe fakty i czytelnik myśli, że już wszystko wie, to nagle pojawia się coś, co diametralnie zmienia sytuację na jeszcze mroczniejszą i pełną tajemnic. Tu nic nie jest oczywiste. Nawet zakończenie książki pozostawia po sobie ślad tajemniczości i zostawia czytelnika z wielkim niedowierzaniem. Otwarte zakończenia często mnie rozczarowują, bo przeczytasz książkę i wciąż nie wiesz, co dalej. W „Dziewczynie znikąd” takie zakończenie lekko mnie zawiodło, jednak w „Zabójczych grach” pasuje idealnie. Niesamowity horror, który naprawdę bardzo polecam.