Wyborny trup recenzja

Krew, jej ciężka woń...⁣
Kolejny dzień zarzynania ludzi...⁣
⁣
Zaraza sprawiła, że świat zmienił się definitywnie. Na początku była panika i wszechobecny swąd palonego zwierzęcego mięsa. Ludzie przemierzali ulice żeby zabijać wszystkie napotkane zwierzęta by zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa. A ponieważ nie można było ich jeść, w społeczeństwie zaszczepiła się nowa idea. W końcu "mięso jest mięsem, nieważne skąd pochodzi."⁣
Nastały czasy "mięsa specjalnego".⁣
Nastąpiła Przemiana, a wraz z nią przyszedł czas na klatkowy chów ludzi.⁣
⁣
On ➡️ żyje w rytmie przerabianego mięsa, przerabianych sztuk, krwi i głuchych łupnięć ciosów zadawanych przez ogłuszaczy. Ten rytm zaburza strata ukochanego syna, wyjazd żony i pogłębiająca się choroba ojca. Zaczyna tęsknić za czasami sprzed Przemiany, zaczyna dostrzegać okrucieństwo czasów, w których przyszło mu żyć. Tli się w nim bunt. Jednak wydaje się, że świat już nie pragnie powrotu.⁣
⁣
Autorka wkłada w usta jednej z postaci dość znamienne słowa: "Nasza egzystencja byłaby rozpaczliwie szara, gdybyśmy wszyscy byli nieskazitelni."⁣ Mimo, że uważamy coś za odrażające i niemoralne, to "chętnie godzimy się z naszym prymitywnym jestestwem."⁣
⁣
Książka ukazuje dystopijną wizję ludzkości, która podąża za najgorszymi odruchami nie bacząc na dotychczasowe zasady moralne traktując je wybiórczo na potrzeby danej sytuacji.⁣
Końcówka przekreśla wszelką nadzieję by z raz obranej drogi był możliwy powrót do "normalności" jaką znamy.⁣
⁣
Co dziwne czytając nie było mi żal ludzi, którzy sami sobie zgotowali taki los. Było mi żal zwierząt, które przechodzą to teraz.⁣
Bo tylko ludzie zdolni są do tego by zgotować sobie taki los, by zgotować sobie piekło, tylko ludzie tworzą zasady, które później sami łamią...
⁣
Jest przerażająco, jest prowokacyjnie i czyta się nad wyraz szybko.⁣
Nie mogłam się oderwać., a w głowie wciąż pojawiają się myśli, czy taka wizja mogłaby się spełnić?
Nie chciałabym doczekać takiego upadku człowieczeństwa.
⁣
Polecam!⁣
⁣