Carmilla recenzja

"Carmilla" to wznowienie klasyku, który zapoczątkował erę fascynacji wampirami. Widzieliście, że została napisana jeszcze przed "Draculą" i stanowiła inspirację dla autora tej książki? Nic więc dziwnego, że piękne wydanie w twardej oprawie, z ilustracjami i nowym tłumaczeniem tak cieszy.

Ta mroczna historia przenosi nas do pewnej posiadłości na uboczu, w której mieszka młoda dziewczyna Laura wraz z ojcem i służbą. Brak rówieśników mocno jej doskwiera, powodując uczucie samotności. Nic więc dziwnego, że kiedy przy ich zamku dochodzi do pewnego wypadku, w wyniku którego tajemnicza dziewczyna musi znaleźć miejsce, gdzie mogłaby dojść do siebie, ich posiadłość wydaje się idealnym miejscem. Wraz z nieznajomą do wioski nieopodal spływają jednak problemy i tajemnicze zgony, a Laura zaczyna zauważać coraz więcej dziwnych zachowań swojej powierniczki.

Książka może poszczycić się niezapomnianym i tajemniczym gotyckim klimatem, który stanowił jeden z lepszych jej elementów. Dodatkowo, mimo że napisana jeszcze w XIX wieku, ma bardzo przyjemny styl pisania, czego niestety nie można powiedzieć o kilku innych klasykach z tego okresu. Sama historia nie jest zbyt skomplikowana. Czytelnik może dość łatwo zorientować się, kim jest tajemnicza Carmilla, ale domyślam się, że w tamtych czasach autor wykazał się prawidziwe nowatorskim pomysłem i zaskoczył wielu. Mi brakowało jeszcze lepszego rozwinięcia całej historii i tematyki wampiryzmu. Powieść ma niecałe 200 stron i uważam że gdyby autor pokusił się o dodanie jeszcze z 50, książka tylko by na tym zyskała.

Laura jest postacią dość naiwną, ale jestem w stanie to zrozumieć, w końcu wychowywała się praktycznie sama, bez powiernic w swoim wieku. Carmilla z kolei od początku intryguje i zwodzi.

Warto wspomnienia jest też bardzo nowatorskie spojrzenie autora i tematy, które porusza. W książce mamy silnie wyczuwalne erotyczne przyciąganie między bohaterkami. Jeszcze ciekawszym jest w mojej ocenie tłumaczenie autora, który oburzonym odbiorcom tłumaczył, że wampir to istota nieludzka, wymykająca się ramom płciowym, więc taki wątek nie powinien szokować.

Koniec końców jestem bardzo szczęśliwa, mając za sobą tę lekturę. Uważam że poznawanie takich klasyków jest wartościowe i poszerzające horyzonty. Sama zaś książka ma naprawdę niepowtarzalny klimat, który mnie zachwycił.

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Uroboros.