Kłamstwa od serca recenzja

„Nigdy nie wiadomo kiedy przegapisz swoją szansę, a następnej możesz już nie mieć”.

Sądzicie, że istnieją dobre kłamstwa? Takie, które mają głębsze znaczenie, a ich usprawiedliwienie może wymazać ból, jakiego doświadczamy w chwili, gdy dowiadujemy się, iż byliśmy oszukiwani?

Cecily po tym, jak rozstała się ze swoim chłopakiem, wybiera się do baru i tam zastanawia się nad tym, czy nie popełniła błędu i nie powinna zadzwonić do niego, by wszystko odkręcić. Zanim jednak ma okazję to zrobić, przysiada się do niej mężczyzna, który radzi jej, by tego nie robiła.

W taki właśnie sposób w maju 2001 roku poznają się Cecily i Grant. Ich znajomość, choć niezwykle dynamiczna wydaje się spełnieniem jej marzeń do czasu, gdy w ich życie wkrada się niepewność. W chwili, gdy wydaje im się, że w końcu zacznie się układać, dochodzi do zamachu terrorystycznego na World Trade Center. Grant, który najprawdopodobniej znajdował się w jednym z wieżowców, zostaje uznany za zaginionego, jednak gdy Cecily sądzi, że to najgorsze co mogło ją spotkać, nagle dowiaduje się, że mężczyznę poszukuje jeszcze inna kobieta.. Szukając prawdy, Cecily musi się zmierzyć, z tym że to w co wierzyła, okazało się kłamstwem, a odpowiedzi, jakich potrzebuje, mogą zmienić nie tylko jej życie..

***

Zaczynając czytać książkę „Kłamstwa od serca”, miałam w głowie wiele pochlebnych opinię na jej temat. Tym dziwniejsze było dla mnie to, że kompletnie nie mogłam się na początku odnaleźć w stylu autorki. Nie dość, że wszystko działo się bardzo szybko, to wydawało mi się trochę chaotyczne, tak jakby wiele rzeczy działo się w domyśle czytelnika.

Jednak.. Im dłużej czytałam, tym byłam coraz ciekawsza co będzie dalej. Już po opisie wiedziałam, że Cecily dowie się czegoś ważnego w dniu zamachu, i to był dla mnie taki punkt, do którego musiałam dotrzeć. Jak się jednak okazało, po kilku kolejnych stronach przestałam myśleć o tym, co będzie dalej, bo zaczęłam przeżywać to, co działo się obecnie.

Ostatecznie, ta powieść naprawdę bardzo mi się podobała. Nie jest to z pewnością klasyczny romans, bardziej nazwałabym to pełną tajemnic i niepewności historię obyczajową z nutką romansu. Mnie autorka kilka razy naprawdę zaskoczyła. Niby mi się wydawało, że wiem, jak postąpią bohaterowie, a jednak robili coś zupełnie innego.

Podobało mi się bardzo to, że autorka nie bała się podjąć trudnych tematów. Jej sposób przedstawienia choroby jednego z bohaterów oraz zamachu z 11 września był bardzo realistyczny i pełen emocji. Naprawdę trudno było nie czuć tego, z czym musieli się mierzyć bohaterowie tej książki.

Cieszę się, że pomimo małych zgrzytów na początku przemogłam się i czytałam dalej, bo ostatecznie siedziałam do drugiej w nocy, by tę książkę skończyć, a to już coś znaczy prawda?

Mnie „Kłamstwa od serca” zauroczyły i jeśli jeszcze nie znacie tej historii, to bardzo wam ją POLECAM!