Czas Herkulesów recenzja

Marcin Wroński należy do pisarzy, po którego książki sięgam z przyjemnością. Autor w swoich kryminałach retro wspaniale oddaje klimat Lubelszczyzny w II Rzeczpospolitej. Tereny te zamieszkują społeczności: Polaków, Żydów i Rusinów (Ukraińców), na ulicach mieszają języki i interesy poszczególnych grup, a zbliżająca się wojna jeszcze pogłębia wzajemne animozje. Szczególnie zwraca uwagę na pracę policji w tamtych czasach, która czasem nas szokuje.

Mamy rok 1938 i komisarz Zyga Maciejewski awansował, został oficerem inspekcyjnym w Lublinie. Zyga stara się jak najlepiej wykonywać swoją pracę, ale nie lubi pracy papierkowej za biurkiem. Tęskni za pracą w terenie i prowadzeniem śledztw. Zostaje wysłany na inspekcję do Chełmna, gdzie komendantem jest jego pierwszy przełożony, który nie darzy sympatią Maciejewskiego. Chełm jest gwałtownie rozrastającym się miasteczkiem, wielokulturowym, niestety pełnym wzajemnych animozji. W mieście osiedliło się paru byłych zapaśników, których jako dziecko określał mianem Herkulesów i im kibicował. Nudna inspekcja prawie dobiega końca, ale pojawiają się zwłoki. Znaleziono zwłoki potężnego mężczyzny, a później zostaje zamordowany maturzysta, który trenował zapasy. Były zapaśnik, w młodości Zygi jego idol, teraz jest podejrzany o to morderstwo. Wszystkie te zbrodnie związane są ze środowiskiem zapaśników. Maciejewski nareszcie jest w swoim żywiole, rozpoczyna więc śledztwo przy niezadowoleniu swoich przełożonych, miejscowej komendy, miejscowej śmietanki kibiców zapasów i nawet sędziego śledczego. Okazuje się, że już wcześnie znajdowano zwłoki nieznanych mężczyzn i wszystkie sprawy pozostały niewyjaśnione. Maciejewski prowadzi jednak swoje śledztwo, a im bliżej jest rozwiązania zagadki, tym więcej ludzi ponosi śmierć. Czy Maciejewski odkryje, kto i dlaczego zabił maturzystę i jak zginęli pozostali mężczyźni?

Kolejny kryminał Wrońskiego, gdzie w świetnie oddanych realiach przedwojennego Chełma, rozwija się interesujący wątek kryminalny. Oczywiście, nie wszystko jest tym, co nam się zdaje, nic nie jest jednoznaczne i proste. Razem z inspektorem Maciejewskim błądzimy, aby w końcu rozwiązać tę kryminalną zagadkę. Świetnie przez autora wykreowane postacie, a miłą niespodzianką jest pojawienia się w chełmskim więzieniu sławnego wojsławickiego bimbrownika Jakuba W.

Z posłowia dowiedziałam się, że to ostatnia książka z serii o komisarzu Zygmuncie Maciejewskim. Na szczęście na mnie czeka jeszcze parę nieprzeczytanych kryminałów z tej serii.