Niedoskonali recenzja

Nie mogłam doczekać się premiery tej książki. Bardzo lubię pióro Jolanty Kosowskiej, a jej bohaterowie zostają ze mną na długo po przeczytaniu ostatniej strony.
I tym razem " Niedoskonali" otrzymali ode mnie bardzo wysokie noty. Już od pierwszych stron historia czwórki młodych ludzi zawładnęła mną na 100%. A do tego klimat portugalskiej stolicy - Lizbony, opisy wspaniałego klifowego wybrzeża i nieposkromionego oceanu, które włączyły moją wyobraźnię i pragnienie przeżycia tej opowieści całą sobą.
Moim zdaniem już tytuł książki jest magnesem, który przyciąga czytelników. We mnie zasiał wiele wątpliwości i prób odpowiedzi na pytania : kim są niedoskonali, jakie cechy charakteru mogę im przypisać, , czy ja w sobie odnajduję niedoskonałości , a jeśli tak, to czy coś z nimi robię, czy pozwalam im na panoszenie się po moim jestestwie.
Autorka określiła niedoskonałych w taki sposób:

Pięknie pisze Jolanta Kosowska o miłości do domu rodzinnego, który jedna z bohaterek Camila opuściła po śmierci mamy. Bała się do niego wrócić żeby nie stanąć oko w oko z nagromadzonymi wspomnieniami i doświadczeniami z przeszłości. Po latach udaje się jej przełamać te obawy i odkryć prawdę, która dotyczy każdego z nas.

Podsumowując, jeśli chcielibyście przeczytać historię rodzącej się przyjaźni, oddać się emocjom muzyki fado, posłuchać bolesnej historii z dzieciństwa młodej Polki, która doprowadziłą ją do ucieczki do Australii, nie zwlekajcie tylko sięgnijcie po ten tytuł.
Jest w tej książce życie pełne emocji. Są smutek, rezygnacja, ale znadziemy i radość odkrywania w drugim człowieku wspaniałej, wszechogarniającej miłości, która nie trwa chwilę, nie jest na pokaz lecz potrafi przenosić góry i pozwala na życie w radosnym, optymistycznym klimacie.
Zapraszam z czułością do świata Majki, Camili, Davida i Brunona.
Odpowiedzcie na dedykację autorki: