Kanibale recenzja

Zło siedzi głęboko w człowieku od zarania dziejów. Spowita mrokiem przeszłość budzi zwierzęce instynkty. Nikt nie panuje nad umysłem owładniętym szaleństwem i do bólu nim przesiąkniętym.
Ograniczony przez środowisko nie ujawnia od razu prawdziwej twarzy. Blokady puszczają w sprzyjających okolicznościach, by ten mógł realizować swoje pragnienia, zrodzone w chorej wyobraźni. Zakazane, wykraczające poza normy społeczne. Świat staje się cuchnącym niepoprawnością bagnem. Przeraża. Bestialstwo w czystej postaci. Zamiłowanie do kanibalizmu to tylko jedno z wielu dewiacji. Smuga szaleństwa otacza życie i przejmuje kontrolę. Oczarowanie zbrodnią daje ukojenie.

Mroczny, pełen odrazy reportaż przedstawiający sylwetki psychopatycznych potworów. Zadziwia brutalnością i postawami zbrodniarzy. Niepozorni, skromni, nie wyróżniający się niczym szczególnym wśród społeczeństwa, wzbudzający zaufanie. Pełni kompleksów i niedoskonałości, a wewnątrz buzuje lawa zepsucia. Umysły szaleńców zainfekowane do cna. Pod maską łagodności skrywa się kipiący gniew, który podsyca żądza krwi.
Dopuszczają się niewyobrażalnych i niewybaczalnych zbrodni, aby zaspokoić fascynację.

Autor z precyzją i wielką wnikliwością maluje porażające portrety psychologiczne najbardziej szokujących zabójców. Kanibalizm przejął kontrolę nad ich życiem. Czternaście obrazów i każdy ocieka krwią i brutalnością. Potworne morderstwa, których się dopuścili, przechodzą wszelkie wyobrażenia. Ich psychika stanowi kumulację perwersji. A ich ataki są skrupulatnie zaplanowane i przemyślane.

"Biczowałem chłopca po gołym tyłku, aż krew ciekła mu po nogach. Odciąłem mu uszy i nos, a usta poszerzyłem od ucha do ucha. Wydłubałem mu oczy, a wtedy umarł. Wbiłem mu nóż w brzuch, przyłożyłem usta i wypiłem jego krew".

Otwieramy tajemne drzwi do psychiki szaleńców, gdzie nie ukryje się już nic. Brutalna rzeczywistość i zdarzenia, które miały miejsce i doświadczyło tego zła wielu ludzi.
Polecam bardzo.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca