Waleczna królowa recenzja

Kto kibicował Kalindzie w rozwoju jej mocy i poszukiwaniu prawdziwego powołania?

Kto wzdychał do Devena albo Braca?

Kto na początku nienawidziły Natesy a później się z nią zakupmlował?

Kto miał ochotę nie raz potrząsnąć Ashwinem?

Kto opłakiwał Jayę?

4 tom o setnej rani. 4 i ostatni tom o przygodach Kali i jej najbliższych.

Całą serię uwielbiam za jej klimat, lekkość i piękną szatę graficzną. "Waleczna Królowa" wieńczy młodzieżową serię, która zawsze będzie mi się miło kojarzyć. Język jest prosty, przypisy w książce ułatwiają obrazowanie sobie pewnych scen. Bohaterowie dobrze wykreowani a świat cały czas tak samo orientalny i kuszący.

Po przeczytaniu tego tomu czuję się usatysfakcjonowana w 90 %. Kali dalej ma swój pazur, jest wierna ideałom, odnajduje swoje ja oraz dawne wcielenia. Mimo wewnętrznego rozdarcia ( i to jakiego!) potrafi odnaleźć w sobie ogień i go wyzwolić. Ashwin, którym nie raz miałam ochotę potrząsnąć, mimo usilnych prób nienaśladowania ojca, w końcu dorasta do rangi radży. Ale w sprawach sercowych dalej pozostaje fajtłapą. Deven nie traci ducha walki, nie poddaje się niszczycielskim cieniom.

Książka nie zwalnia tempa, ciągle się coś dzieje. Kali ma swoją misję i, na szczęście, Ashwin swoją. Obydwoje muszą podjąć się ryzyka, wybierać między dobrem własnym a dobrem innych. Czy pochwycone przez nich decyzje ulegną zmianie, czy będą konsekwentnie realizować plany? Dowiecie się w książce.

Teraz to, co mnie zasmuciło. Po 1, dlaczego tak mało jest tam Braca?! Helloo #teamBrac czuje niedosyt.

A teraz drugi zarzut. W książce Kali spotyka się z Enlilem - bogiem, Strażnikiem Żywego Płomienia oraz z Irkallą - królową umarłych. I coś mi tu nie leży. O ile Irkalla to typowa bogini-suka, władcza, krwawa i całkiem dobrze wykreowana to w Enlilu czegoś mi brak. Po synu bogini i demona spodziewałabym się bardziej "boskich mocy czy onieśmielonych reakcji na niego". Niestety w książce poza ognistym rydwanem mało w nim boskości. Liczyłam na lepiej wykreowany świat bóstw, ale no nie można mieć wszystkiego. W zasadzie mógłby być utalentowanym buhtą a nie bogiem.

A i oczywiście radża Tarek znów się pojawia, w małym stopniu ale jednak. Ten facet nigdy nie odpuszcza.

Reasumując, serię polecam każdemu kto lubi lekkie młodzieżówki o orientalnym klimacie. Bohaterowie drugoplanowi są świetni, barwni. Główna trójka -Kalinda, Deven i Ashwin- może mają swoje niedociągnięcia, ale i tak ich lubię .