Jutro, jutro i znów jutro recenzja

„…bycie w czymś dobrym to nie to samo, co kochanie tego”.

Sam miał wypadek samochodowy, w wyniku którego złamał nogę, trafił od szpitala. Sadie uczy się w elitarnej, prywatnej szkole, odwiedza swoją siostrę Alicje, która choruje na raka. Spotykają się przez przypadek w szpitalu, szybko znajdują wspólny język, niebawem zostają przyjaciółmi, są sobą coraz mocniej zauroczeni. Mają wspólną pasję – gry komputerowe, które skutecznie pozwalają im zapomnieć o trudnej rzeczywistości. Ich drogi w pewnym momencie się rozchodzą, po latach spotykają się ponownie, próbują odbudować dawną relację. Zaczynają odnosić coraz większy sukces w projektowaniu gier wideo. Ten przychodzi dość niespodziewanie i staje się spektakularny. Przynosi im radość, coraz większą sławę, spore pieniądze i staje się pożeraczem czasu. Czy w tym wszystkim znajdzie się miejsce na rodzinę, przyjaźń, miłość?

Z przyjemnością i ciekawością wkroczyłam do świata wykreowanego przez autorkę i bardzo dobrze mi tu było. Fabuła ciekawie poprowadzona, dopracowana w każdym szczególe, zaskakuje i niepokoi. Ukazuje pokomplikowany świat utalentowanych, młodych ludzi, którzy mają pasję – gry komputerowe. Świat rzeczywisty idealnie współgra z tym fikcyjnym z gier, chociaż chwilami miałam problem z rozróżnieniem ich. Bohaterowie dobrze nakreśleni, to pokomplikowane, kreatywne, ambitne, naturalnie ukazane osobowości. Sam, Sadie wzbudzali we mnie ciepłe uczucia, spełniają swoje marzenia, pieniądze mają na wyciągnięcie ręki, sława przychodzi niespodziewanie. Czy w tym wszystkim będą potrafili być szczęśliwi? Z całego serca im kibicowałam, miałam nadzieję, że znajdą to czego szukają. I Marx, który do nich dołączył i spowodował, że wszystko zaczęło się zmieniać.

Odniesiony sukces ma swoje oblicza, te dobre radosne, i te przykre, ciemne. Wiąże się z ogromnymi możliwościami, ale pociąga za sobą wiele wyrzeczeń. Przekraczanie własnych barier, potrzeba akceptacji, poczucie przynależności, mierzenie się z trudną dorosłością, która nie zawsze wygląda tak, jak byśmy chcieli. Każdy z nas popełnia błędy. Radosne wzloty i bolesne upadki. Tolerancja, przyjaźń, miłość, dotkliwa strata, niepełnosprawność, trudne relacje międzyludzkie, ulotne złudzenia, rozczarowania, jakie niesie codzienność.

Bardzo dojrzała, specyficzna, intrygująca, zaskakująca opowieść, od której nie mogłam się oderwać. Przyjaźń, miłość i lojalność. Serdecznie polecam!

https://tatiaszaaleksiej.pl/jutro-jutro-i-znow-jutro/