To nie jest, do diabła, love story II recenzja



Pierwszy tom “To nie jest, do diabła, love story” Julii Biel był przyjemną lekturą, dlatego z przyjemnością sięgnęłam po tom drugi. Książkę czytało się bardzo szybko, dosłownie w dwa dni pochłonęłam dwa tomy i było mi mało. Lekkość książki i zabawne wstawki w niej spowodowały u mnie tak dużą sympatię do historii Jonasza i Elli. Na rynku czytelniczym mamy naprawdę sporą liczbę książek młodzieżowych, gdzie schematy się powielają praktycznie w każdej książce. Julia Biel spróbowała się z nich wyłamać i muszę przyznać, że jej się udało. Polska młodzieżówka nie odbiega stylem i jakością od tych zagranicznych, a historia ukazana w niej jest interesująca i świeża. Polecam ją i namawiam, by się z nią zapoznać i dokonać swojej oceny tych książek, ponieważ powinniśmy wspierać polskich twórców.

Jedna wielka niewiadoma, takie było moje odczucie względem zakończenia pierwszego tomu, nie wiedziałam czy to co działo się między Jonaszem i Ella może jeszcze powrócić, czy uda im się naprawić wszystko, czy jest jeszcze szansa dla ich związku. Uczucia, które zaczęły się rodzić między tą dwójką trochę ich dekoncentrują, lecz po szczerych rozmowach widziałam światełko w tunelu, lecz na ich drodze stanęli rodzice Elli oraz była dziewczyna Jonasza. Ich kłamstwa zaczęły żyć własnym życiem, co powoduje szereg komplikacji i niedomówień. Co wyniknie z tego jednego małego kłamstewka?

Od razu chcę zaznaczyć, że tom pierwszy był w moim odczuciu dużo lepszy niż drugi. Przez większość czasu irytowały mnie zachowania nie tylko głównych bohaterów, lecz również tych pobocznych. Odczuwałam potrzebę wstrząśnięcia każdym po kolei, może by się opamiętali w swoich działaniach przeciw Jonaszowi i Elli. Rzucanie kłód pod nogi głównym bohaterom było bardzo schematyczne, nie odczuwałam już tej świeżości tak jak w poprzednim tomie.

Jednak nie mogę powiedzieć, że książka mi się nie podobała. Styl autorki jest bardzo przyjemny, historia jest ciekawa a zakończenie poruszyło moje serce, czyli otrzymałam to co lubię w książkach młodzieżowych. Poczucie humoru autorki wpasowuje się bardzo w moje gusta, język jakim się posługuje jest bardzo młodzieżowy, ale nie uciążliwy dla mnie jako starszej czytelniczki. Przede mną kolejny tom z tej serii, “To nie jest, do diabła, love story. Skin deep” to książka o przygodach Wery i Aleksa, osób znanych nam dzięki historii Jonasza i Elli. W kolejnym tomie liczę na powtórkę wyśmienitego humoru i kolejną wciągającą historię.