Złamane więzi recenzja

Cora Reilly tworzy książki, do których chce się wracać. Z całą pewnością można zaliczyć do tej grupy również “Złamane więzi”, które są już czwartym tomem “Camorra Chronicles”! W tej powieści powracamy do moich ukochanych Kiary i Nino, jednak fabuła nie jest pokierowana w tak dobry sposób, jak poprzednia część o tej dwójce. Wydarzenia w książce właściwie już znamy, gdyż są to opowiedziane z innej perspektywy sytuacje z części trzeciej, ale na pewno największym zaskoczeniem jest końcówka, która potrafi nieźle zszokować znudzonego czytelnika.

W tej części możemy obserwować, jak Kiara przełamuje swoje bariery nieśmiałości i coraz chętniej spoufala się ze swoim mężem, który natomiast nieco zmiękł, odkąd poznaliśmy go po raz pierwszy. Nie oznacza to, że stał się ciepłą kluchą, ale jest bardziej zapatrzony w Kiarę, niż zapewne byłby gotowy przyznać. Nie odbiera to oczywiście jego uroku złego mężczyzny, który nie zawaha się zabić, gdy tylko najdzie go na to ochota. Dziwnie jednak czytać o pięknym uczuciu, które rozwija się w świecie przedstawionym, jako antymiłosny. W książkach Cory, mafia jest ukazana jako instytucja, w której miłość jest słabością, nawet jeśli chodzi o najważniejszego jej członka. Oczywiście dobrze, że bohaterowie przełamują te bariery społeczne, aczkolwiek jest to nieco hipokrytyczne ze strony autorki. Tym bardziej, jeśli wszystkie książki mają szczęśliwe zakończenie…

“Złamane więzi” jest książką o wiele gorszą niż “Złamane Emocje”, jednak do końca liczyłam na to, że w końcu zobaczę tych bohaterów, w których tak mocno zakochałam się na początku ich historii. To nie tak, że nie widziałam przebłysków przerażonego bliskością Nino oraz zawstydzonej Kiary i cieszyłam się z tego, że bohaterowie przepracowali w jakimś stopniu swoje traumy, ale mimo wszystko wolę widzieć w głowie ich obraz ze “Złamanych Emocji”. Wtedy wydawali się o wiele bardziej prawdziwi. Nie byli wyidealizowani i nie darzyli się idealnym uczuciem.

Książka nie była rozczarowaniem, ale jedynie potwierdzeniem tego, czego wszyscy spodziewali się po ich historii. Nie sięga ona do pięt “Złamanym Emocjom”, ale jest ważną częścią cyklu. Pozostaje mieć nadzieję, że autorka powróci do fenomenalnych wydarzeń i znów zaskoczy wszystkich jakością wykreowania bohaterów w części piątej.