Jestem miasto. Warszawa recenzja

Jestem miasto Warszawa. Niesamowita książka. Swoją premierę zaliczyła w 2012 roku i jest z nami niemal od początku. Moi chłopcy, a szczególnie starszy uwielbia ją przeglądać. Jest przecież o Warszawie. Mieście, w którym się urodził, które zna, pamięta, lubi. Książka ta, jednak nie jest tylko dla Warszawiaków. Każdy, może się w niej odnaleźć.
To jedna z tych książek, która przybliża dziecku Polskę. Jej historię, tradycje, zwyczaje, legendy. Dobra dla dzieci i dorosłych, niezależnie od wieku.

Jest to książka obrazkowa, gdzie oprócz niejako tytułów stron i napisów na rysunkach, nie ma tekstu. Książki obrazkowe są świetnym rozwiązaniem dla jeszcze nieczytających dzieciaków. Przyglądają się szczegółom, opowiadają o nich, szukają różnic na stronach. Mogą same czytać książkę (co daje dzieciom ogromne poczucie wartości i dorosłości). Nie raz syn z dumą mówił do mnie: „Mamusiu przeczytam Ci bajkę o Warszawie.”

Duże karty powodują, że można znaleźć ogrom szczegółów. Dzięki temu dziecko wytęża wzrok, skupia się, przygląda maleńkim elementom. Na każdej karcie znajduję się cała gama dowcipnych detali.

Twarde, grube karty powodują, że książka się nie niszczy – nawet roczniak jest im nie straszny.

Kolory świetnie odtwarzają panujący nastrój. Rysunki są jakby malowane przez dziecko, niekiedy karykaturalne, niekiedy bez zachowanej proporcji. Pełno w nich powiedzonek, śmiesznych anegdot i nazw potocznych, znanych tylko miejscowym.