Antoni Gaudi. Czarodziej architektury recenzja

Pisanie biografii to chyba trudna sztuka. Ciągłe lawirowanie pomiędzy literaturą faktu, książką popularno-naukową i powieścią fabularną. Jak nie zanudzić czytelnika suchymi informacjami, a przy tym nie zabrnąć w literacką fikcję?
Panom Słowińskim, z całą pewnością udało się odnaleźć złoty środek i napisali świetną książkę nietylko o życiu Gaudiego, ale także o historii Barcelony, Hiszpani, o architekturze, o sztuce, o kuchni, o społeczeństwie, o religii. Stresznie długie zdanie mi wyszło a i tak pewnie coś pominęłam. No to po kolei. Sam Gaudi, jak wiadomo był interesującą postacią. Nietuzinkową. Autorzy wskazują momenty życia Gaudiego, które prawdopodobnie przyczyniły się do tego, że był jaki był. A takich momentów było całkiem sporo. I były mocne. Były wzloty, były upadki, ale przecież to elementy życia wielu ludzi, a więc i wielu biografii. To co w tej książce jest wyjątkowe, to to, że znajdziemy w niej fragmenty fabularyzowanych dialogów, które skutecznie przybliżają czytelnikowi postać Gaudiego, jego rodziny i otoczenia, w którym pracował.
Fantastycznym tłem tejże biografii, są malownicze opisy hiszpańskich krajobrazów. Naturalistyczne portrety miast takich jak np. Barcelona, dobitnie uświadamiają w jakich czasach przyszło żyć i tworzyć Antoniemu Gaudi. Świetnym dodatkiem są również fotografie wybranych dzieł oraz miejsc, w których bywał. Naprawdę ciekawa, godna polecenia pozycja nie tylko dla fanów architektury i Gaudiego.