Jesienna miłość recenzja

„- I co podpowiada ci twoje serce?
- Nie wiem.
- Może zbyt gorliwie starasz się je słyszeć.”

Po raz kolejny przekonałam się, że Nicholas Sparks nigdy mnie nie zawodzi. Zawsze kiedy mam ochotę sięgnąć po piękną historią o miłości, przyjaźni, po historię, która wyciśnie ze mnie łzy, sięgam po Sparksa.

57-letni Landon Carter opowiada nam o swojej młodości, kiedy jako beztroski nastolatek poznał Jamie Sullivan. Dziewczyna była córką pastora i bardzo różniła się od swoich rówieśników. Nie rozstawała się z Biblią, chodziła ciągle uśmiechnięta i pomagała każdemu człowiekowi. Landon i Jamie mimo, iż od zawsze mieszkali w tym samym małym miasteczku, w którym wszyscy się znają, nigdy ze sobą nie rozmawiali. Wszystko się jednak zmienia gdy chłopak nie ma z kim pójść na doroczny bal, a Jamie jest jego ostatnią nadzieją. Od tego czasu nastolatkowie spędzają ze sobą coraz więcej czasu, a ich znajomość przeradza się w przyjaźń, a potem i w miłość.

Mimo, iż nie jestem wielką fanką na wskroś dobrych bohaterów to Jamie polubiłam od razu. Dziewczyna starała się każdemu pomagać, nawet ludziom, którzy z niej szydzili i sprawiali jej przykrość. Uśmiech nie schodził jej z twarzy i była optymistycznie nastawiona do świata. Była taką naprawdę dobrą duszyczką, którą nie sposób nie pokochać. Była osobą, godną podziwu za hart ducha i nastawienie do świata.
Landon również od razu zdobył moja sympatię. Mimo, że na początku wydawał mi się zupełnie inny to także był dobrym człowiekiem. Pod wpływem Jamie stał się innym człowiekiem. Zrozumiał wiele rzeczy, których wcześniej nie dostrzegał.

'Jesienna miłość' jest napisana w takim samym stylu jak reszta książek Sparksa. Autor jak zawsze stworzył niepowtarzalny klimat, w który wsiąkamy od pierwszych stron lektury. Język jest prosty i przyjemny. Akcja płynnie posuwa się do przodu.

Nie potrafię wyróżnić jednej rzeczy, która spodobała mi się w tej książce najbardziej. Wszystko było w niej tak proste, a zarazem tak piękne. Sparks jak zawsze wycisnął ze mnie łzy, co prawda mniej niż zazwyczaj, ale to tylko dlatego, że wcześniej widziałam ekranizację tej powieści, która również mi się bardzo spodobała i ją także polecam. Zakończenie było takie jak się spodziewałam i ciesze się, że autor nie sili się na szczęśliwe zakończenia.

Podsumowując, oczywiście polecam te książkę wszystkim. Bez względu na wiek, płeć czy gust. To po prostu piękna historia, którą należy przeczytać.