Żuan Don recenzja

Autorka biografii Jeremiego Przybory jest teoretykiem muzyki w Akademii Muzycznej w Krakowie oraz dziennikarką prasowa i radiową, związana m.in. z „Dziennikiem Polskim”, „Kinem”, „RMF Classic”. Pisanie biografii to jej pasja. Do tej pory mogliśmy przeczytać opowieść o Wojciechu Kilarze oraz książkę poświeconąHenrykowi Mikołajowi Góreckiemu. Aby powstał Żuan Don potrzebowala pięciu lat, które poświęciła na skrupulatne zbieranie dokumentów i tworzenie olbrzymiej biografii. Czytelnik dostaje do ręki pięknie wydaną ksiażkę, która liczy ponad 500 stron, a same przypisy zajmują kilkanaście stron.
Tę opowieść czyta się doskonale. Styl autorki bardzo mi odpowiada. Nie przesadza ze szczegółami, a informacje które wybiera zapadają głęboko w pamięć, zaciekawiają, co więcej powodują, że chce się więcej i więcej... i nie chodzi mi tutaj tylko o słuchanie muzyki z Kabaretu Starszych Panów.
Postacie, które pojawiają się w tej biografii są legendami polskiej kultury. To aktorki i aktorzy, o których nie da się zapomnieć. Niezwykle wyraziści byli w tamtych czasach, niewiarygodnie oryginalni są po dziś dzień. Z wilekim sentymentem szczególnie czytałam wspomnienia o Barbarze Kraftównie, za którą Jeremi Przybora, jak się okazuje bardzo tęsknił i nie potrafil się pogodzić z jej wyjazdem do USA. Narzekał, że zabrała siebie do Stanów. Jakże fantastycznie brzmią anegdotki poświecone Kalinie Jędrusik. To Przybora potrafił odkryć w niej wrażliowość i dobro. Udowodnić, że właśnie te emocje grały w tej lirycznej, zmysłowej i subtelnej kobiecie pierwsze skrzypce.
Interesująca jest postać JeremiegoPrzybory pokazana przez autorkę w klimacie elegancji z pomysłami typu: podczas zakończenia rozmowy telefonicznej używał sformułowania : " Czule tulę ". Podpatrujemy genezę powstawania szlagierów kabaretów i okazuje się, jak genialnie autor potrafił wykorzystywać rzeczywistość. Realia, zwykle pojawiały się w konkretnych narracjach.
Bardzo ciekawe są wspomnienia żony Przybory, przywołujacej rozmowy Wasowskiego i Jeremiego, które wydarzały sie w codzienności, ale często odbiorcom nie sposób było zrozumieć, że tak mogą ze sobą rozmawiać starsi panowie dwaj.
Dobrze czyta sie tę biografię rownież dzieki licznym fotografiom, które wspaniale dopełniają tekst.

Rekomenduję! Moim zdaniem, jest to wyśmienity pomysł na prezent pod choinkę . Myślę, że w świątecznym czasie będzie się czytało tę książkę z wielką przyjemnością.

Mały fragmencik na zachętę, piosenka z musicalu Ścigana ( wykonanie Kalina Jędrusik)

Dziękuję Wydawnictwu Znak za egzemplarz recenzencki książki.