Siedem wieków śmierci recenzja

Rzadko czytam książki popularno-naukowe, jednak ostatnio sięgnąłem po książkę Dr Richarda Shepherda „Siedem wieków śmierci”. Nie czytałem jego poprzedniej publikacji, czyli „Niewyjaśnionych okoliczności”, zatem nie wiedziałem czego się spodziewać. Ponadto, nie interesuje się zbytnio medycyną, więc do książki podszedłem jako kompletny laik, który postanowił przeczytać coś innego niż zwykle.

I wiecie co? Nie żałuję, że sięgnąłem po „Siedem wieków śmierci”. Jestem pozytywnie zaskoczony tym, jak dobra okazała się ta książka, choć muszę przyznać, że nie przez całą lekturę było tak kolorowo. Pierwsze strony zachwyciły mnie umieszczeniem fragmentu dramatu Szekspira, skąd autor zaczerpnął tytuł do swojej książki oraz wokół którego budował kolejne rozdziały. Potem było nieco gorzej. Pierwszy rozdział czytało mi się dosyć ciężko z dwóch powodów, opowiadał on o śmierci małych dzieci, a do tego jeszcze nie przesiąknąłem medycznym słownictwem i stylem autora. Przez to obawiałem się, że dalsza lektura będzie drogą przez mękę. Pomyliłem się jednak i to dosyć mocno. Z każdym kolejnym słowem, zdaniem, stroną coraz mocniej wsiąkałem w książkę i nie mogłem się od niej oderwać. Autor opowiada o kolejnych przypadkach w sposób naukowy, a jednocześnie tłumaczy wszystko, że nawet taki laik jak ja może to zrozumieć. Ponadto, bardzo podobało mi się to, że Dr Richard Shepherd nie stroni od opowiadania o samym sobie. Autor mówi wprost o swoich problemach zdrowotnych i jak wpływały one na jego życie, w tym o nawyku jednej szklaneczce whisky wieczorem. Zwykle autorzy stronią od opowiadania o sobie, a zwłaszcza o swoich problemach.

Podsumowując, zdecydowanie jest to książka godna polecenia. Liczę na to, że jeśli zdecydujecie się po nią sięgnąć, również Wam się spodoba. Tylko dajcie jej szansę, nawet jeśli z początku będzie ciężko. Warto także na koniec powiedzieć dwa słowa o okładce, która według mnie jest bardzo ładna i jest to także spory plus „Siedmiu wieków śmierci”.

Po więcej recenzji zapraszam na Instagrama @chomiczkowe.recenzje