Jedwabne szlaki. Nowa historia świata recenzja

Bywają autorzy, którzy pisząc książkę, chcą za dużo. Kreatywność oraz szerokie zainteresowania powodują chaos, a ten burzy pierwotną koncepcję pracy. Zwykło się wtedy mówić, że pomysł ciekawy, ale wykonanie nie jest najlepsze. Do tego grona można częściowo zaliczyć Frankopana.

"Jedwabne szlaki" wychodzą od trafnej tezy - Europocentryzm historyczny krzywdzi pamięć o innych cywilizacjach i kulturach, z których zasług czerpiemy po dziś dzień. Przypomnijmy więc, jak istotny był tytułowy szlak. Geograficzną kotwicą w tej wyprawie historycznej jest Bliski i Środkowy Wschód. Koncepcja wydaje się solidna, ponieważ rynek popularny nie obfituje w podobne opracowania.

Finalnie, otrzymujemy dosłownie kalejdoskop epok, postaci, jak rownież wydarzeń historycznych. Niektóre z nich, autor rozwleka na -naście stron, inne całkowicie pomija, a wszystko okrasza dygresjami, które z jedwabnym szlakiem mają bardzo mało wspólnego. Daje to wrażenie, że pierwotnie Frankopan stworzył wiekopomne dzieło, ale wydawca lub zdrowy rozsądek przyciął mu skrzydła, a książce zawartość.

„Jedwabne szlaki” są interesującą książką popularną. Czytelnik notorycznie otrzymuje zaskakujące, a nieraz fascynujące ciekawostki, co z pewnością nakłoni niejednego do głębszego researchu. Frankopan solidnie oparł się na źródłach, więc odbiorca z zacięciem badacza, będzie miał pole do naukowego popisu. Dość wstydliwe jest, jak niektóre fakty zostały przeinaczone, daty zmienione, a tytuły polityków zmodyfikowane. Nie licuje to z poważnym charakterem, jaki autor chce nadać swojemu dziełu. Na szczęście, na straży stał wykwalifikowany tłumacz - potknięcia autora są zaznaczone w przypisach z gwiazdkami. Niemniej, te drobiazgi pozostawiają niesolidne wrażenie.

„Jedwabne szlaki” są dobrym wyborem dla osoby chętnej, by zetknąć się z historią nieco bardziej egzotyczną, niż ta nauczana w szkołach, a jednocześnie niebędącej „historycznym nerdem”. Obfitość ciekawych faktów, całkiem lekka narracja i przyjemna forma książki sprawia, że warto podjąć próbę poszerzenia horyzontów.