Dom śmierci recenzja

Autora - poczytnego na całym świecie mistrza psychologicznej powieści grozy, ze sporą domieszką science-fiction - przedstawiać nie trzeba. Ponad 450 milionów sprzedanych egzemplarzy mówi samo za siebie.

Nie tak dawno miała miejsce polska premiera jednej z jego najnowszych powieści - "Dom śmierci".
Tym razem fabuła oscyluje wokół luksusowego apartamentowca(penthouse), gdzie mieszkają główni bohaterowie.
Wkrótce zaczynają się tam dziać rzeczy niestworzone, nie z tej Ziemi, niewyobrażalne.

Niestety, mimo dosyć ciekawego pomysłu, całość została zaprzepaszczona. Akcja - w głównej mierze - ogranicza się do przechodzenia bohaterów z pokoju do pokoju, z piętra na piętro, a w międzyczasie - ku uciesze fanów Koontza - jest zapowiedź nadchodzącej grozy("Jedno" planuje, "Jedno" coś szwankuje).

Ostatecznie kwestia "Jednego", mającego zniszczyć ludzkość, zostaje rozwiana jak słomiany dom jednej z bajkowych świnek. Zakończenie rozczarowuje, ale bardziej rozczarowuje pojawienie się i ogólny sens "Jednego". Istniało już przed wszystkim?

Dodatkowo, na niekorzyść autora świadczy motyw, nieomalże żywcem skopiowany z książek Grahama Mastertona. Motyw "linii ley" - podróżowanie we wnętrzu Ziemi.

Dean Koontz, w ostatnich czasach, stał się "pisarską maszyną". Tak jak "Szepty" królowały na listach bestsellerów przez długi czas, tak "Dom śmierci" zszedł z niej bardzo szybko, wręcz stanowczo za szybko.