Arystoteles i Dante odkrywają sekrety wszechświata recenzja

Jedna z najpiękniejszych książek, jakie ostatnio czytałam, zostałam nią kompletnie oczarowana, a przeczytałam oczywiście w jeden wieczór.

Jeśli potrzebujecie czegoś, co jest urocze, wzruszające i zabawne, to jest to książka dla was. Jest to jedna z tych książek, które masz ochotę przeczytać jak najszybciej, ale też nie chcesz, żeby się kończyła. Przyznam, że póki co, to jeden z moich ulubieńców. Całe szczęście, że niedługo ma się ukazać w Polsce 2 tom <3 Chciałam też od razu pochwalić tłumaczenie, bo domyślam się, że nie jest to łatwe zadanie, aby tak dobrze uchwycić klimat.

Jest to niezwykła opowieść o przyjaźni, rodzinie, niezrozumieniu przez społeczeństwo, dorastaniu, miłości i strachu. Ari (Arystoteles) to nastolatek, który nie jest zrozumiany przez wiele osób, ma brata w więzieniu i uważa, że nie ma przyjaciół. Pewnego dnia spotyka chłopaka o równie oryginalnym imieniu - Dante, który chce nauczyć go pływać. Spotkania te prowadzą do nawiązania między nimi wyjątkowej relacji, która opiera się na uczeniu się nowych rzeczy, odkrywania świata, własnych osobowości, tego, co lubią, czym jest poezja i wielu innych rzeczy.

Cała książka opiera się więc, jak mówi sam tytuł na odkrywaniu wszystkiego, co jest możliwe do odkrycia, poszukiwania i zastanawiania się nad różnymi aspektami życia. Jest to również książka o tym, jak społeczeństwo reaguje na ludzi, którzy nie są tacy, jak wszyscy, jak reaguje na inność i to, jak osoby inne muszą sobie z tym radzić. Ukazane są tutaj realia meksykańskiej społeczności w amerykańskim środowisku, Arystoteles i Dante szukają swojej przynależności, chcą wiedzieć czy są Meksykanami czy Amerykanami, mają dylematy do której z grup należą bardziej i bardzo często o tym dyskutują. Oprócz tego Ari próbuje zrozumieć rzeczy, o których nie mówi się w jego domu, to znaczy - dlaczego jego brat jest w więzieniu oraz dlaczego jego ojciec jest milczący i prawie nigdy z nim nie rozmawia.

Mamy tu więc właściwie rozważania o różnych problemach, momentami książka przypominała mi wręcz pamiętnik Ariego, jego przemyślenia i spojrzenie na świat. Teoretycznie jest to książka z gatunku literatury młodzieżowej, ale myślę, że osoby w każdym wieku mogą przeczytać tę książkę i dobrze spędzić z nią czas i skłonić się do przemyśleń. Niesamowite jest to, że książka została napisana w 2012 roku, a problemy i cała treść tak bardzo trafia do czytelnika prawie 10 lat później.