Jedna przegrana bitwa recenzja

„Jedna przegrana bitwa” to alternatywna wersja wydarzeń, które nastąpiły po 1920 roku. Marcin Wolski w swoich poprzednich książkach udowodnił, że jest niesamowitym kreatorem historii i nie boi się łączenia faktów z fikcją.
Autor przenosi nas do roku 1968. Poznajemy Warszawę z perspektywy stolicy Eurosocu – Europejskiego Związku Socjalistycznych Republik. Głównym bohaterem jest Marcin Wolak, student historii na Uniwersytecie im. Feliksa Dzierżyńskiego. Młody mężczyzna mieszka z matką, przekonany, że ojciec opuścił rodzinę dla innej kobiety. Zapatrzony w ideologię komunistyczną, prowadzi dostatnie życie do momentu, kiedy otrzymuje rękopis od nieznajomego posłańca – pamiętnik jego ojca.
Zapiski w notesie cofają nas do sierpnia 1920 roku. Wtedy to żołnierzami wstrząsnęła wiadomość o morderstwie Józefa Piłsudskiego. Z tego powodu „cud nad Wisłą” okazał się klęską , a dalsze losy stanowiły daleko idące konsekwencje tytułowej bitwy. Europę zalała fala komunizmu, ekspansji oparły się tylko nieliczne kraje. Lektura wspomnień ojca ukazuje całkiem odmienne realia w kwestii komunizmu i sprawia, że młody Wolak traci stabilny dotąd grunt pod nogami. Obserwujemy przemianę bohatera w przeciwnika systemu i decyzje ważące na jego przyszłym życiu.
Marcin Wolski zabiera nas w podróż, w trakcie której poznajemy jego wizję wydarzeń zachodzących od 1920 roku. Skupił się na kluczowym elemencie polskiej historii – Bitwie warszawskiej, nie bojąc się odwrócenia biegu polskich dziejów, a następnie dopisania do niej spójnej całości. Autor „Jednej przegranej bitwy” stworzył książkę, która mogłaby się wydawać typową dla literatury historycznej, jednak kolejne przeczytane strony absolutnie temu zaprzeczają. Dwutorowa narracja to kolejny zabieg dający czytelnikowi nieszablonowy styl Marcina Wolskiego.
„Jedna przegrana bitwa” to powieść, którą warto przeczytać, chociażby przez wzgląd na fakt, że warsztat pisarski Marcina Wolskiego jest specyficzny i warty poznania, a tematyka jego książek to dobra okazja, by zastanowić się tak jak autor, „jak mogło być”?