Jedenaście minut recenzja

'Miłość nie kryje się w drugiej osobie. Ona jest głębi naszej duszy. jednak do tego, aby ją w nas rozbudzić, potrzebny jest drugi człowiek.'


O Paulo Coelho słyszał chyba każdy czytelnik. Ja usłyszałam o nim kiedy na ekrany kin wchodziła ekranizacja jego książki pt.: 'Weronika postanawia umrzeć' spodobał mi się tytuł i fabuła, więc postanowiłam ją przeczytać. Niestety mimo szczerych chęci nie dałam rady. Każdy jednak zasługuje na drugą szansę, dlatego sięgnęłam po powieść 'Jedenaście minut' i nie żałuję.

Maria jako dziecko marzyła o tym, o czym zazwyczaj marzą dziewczynki w jej wieku. Chciała mieć bogatego i przystojnego męża, który będzie ją dozgonnie kochać, dzieci i duży dom. Jednak z czasem przekonała się, że w jej rodzinnym miasteczku marzenia te są nie do spełnienia. Kiedy bogaty Szwajcar proponuje jej pracę w swoim kraju dziewczyna nie zastanawia się długo. Jej szczęście nie trwa jednak długo, pracodawca okazuje się oszustem i Maria szybko traci pracę. Musi wybrać między pozostaniem w obcym kraju, a powrotem do ojczyzny bez pieniędzy. Po nocy spędzonej z obcym mężczyzną za pieniądze, podejmuje decyzje - zostaje w Szwajcarii i będzie prostytutką.

O czym jest ta książka?
Przede wszystkim o miłości. O tym jak bardzo uczucie do drugiego człowieka jest nam potrzebne do szczęścia. To banalne stwierdzenie, ale jakże prawdziwe. Bohaterka 'Jedenastu minut' także się o tym przekonuje. Długo broniła się przed miłością, pamiętając jak skrzywdzili ją mężczyźni, których kochała. Jednak brak uczucia sprawiał, że była nieszczęśliwa. Dopiero kiedy się zakochuje dostrzega ile szczęścia potrafi dać miłość.

Ocena: 3/5
Czytało się łatwo, miło i przyjemnie. Książka pozostawia w mojej pamięci miłe wspomnienie, jednak historia jest banalna i przewidywalna. Brak zaskakujących zwrotów akcji. Nawet zakończenie, które miało być chyba zaskakujące, mnie nie zaskoczyło. Zdziwiłabym się gdyby skończyło się inaczej.
Tak czy inaczej, nie żałuję straconego czasu.