Gdybym cię nie spotkała recenzja

Moja przygoda z książkami Agaty Przybyłek zaczęła się od serii z domkami. Przeczytałam trzy pierwsze i podobały mi się. Autorka pisze w lekki sposób. Jej książki czyta mi się dobrze, szybko i jestem ciekawa każdego kolejnego rozdziału. Jak było z zimowym domkiem? O tym za chwilę.
*

Chana to młoda kobieta, która na przełomie 1941/1942 roku prowadzi ochronkę dla żydowskich dzieci. Sara to współczesna, młoda kobieta, dla której los nie był łaskawy. Musiała zmierzyć się z wieloma trudnymi sytuacjami w życiu. Prowadzi zajęcia z dziećmi, z których czerpie ogromną satysfakcję. Daniel to młody sportowiec, który stoi na rozstaju dróg. Kontuzja sprawiła, że czas przemyśleć dalsze plany na przyszłość.
*
Pierwsza część książki podobała mi się, byłam bardzo zaciekawiona z historią Sary, Daniela oraz Chany. Jednak im dalej w las tym coraz mniej rozumiałam powód, dla którego autorka poruszyła tutaj sprawę wojenną. Nie do końca jestem przekonana czy Żydzi na przełomie ‘41 i ‘42 roku mogli sobie w taki sposób żyć jak żyła Chana i cała ochronka. Należy jednak pamiętać, że jest to literatura obyczajowa, a nie faktu.
Do tego w drugiej połowie książki dialogi między Sarą wydawało mi się trochę sztuczne, naciągane czasami trochę przesłodzone. W rezultacie końcówkę książki już domęczyłam. Przede wszystkim najbardziej zabrakło mi tutaj klimatu świąt. Rozumiem, że autorka chciała pokazać altruizm, poświęcenie dla drugiej osoby. Jestem w stanie to połączyć ze Świętami Bożego Narodzenia, jednak samego klimatu świąt trochę mi zabrakło i uważam, że bez wspomnienia czasu wojny książka podobałaby mi się bardziej. Zastanawia mnie też fakt czy wieloletni sportowiec na pewno tak szybko zrezygnowałby z kariery i tak szybko się z tym pogodził, jednak nie chcę się już czepiać i ten temat pominę. Muszę przyznać, że książka nie zrobiła na mnie większego wrażenia, a szkoda. Początek zapowiadał się naprawdę dobrze i spodziewałam się chyba trochę innej historii. Pragnę dodać, że to nie jest tak, że historia Chany mi się nie podobała. Była wzruszająca, zakończenie historii było dla mnie zaskoczeniem, jednak moim zdaniem akurat w tej powieści sama postać Sary wystarczyłaby zupełnie do tego, żeby przekazać jak wielkie można mieć serce.
Ode mnie 5/10
Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu @czwartastrona