Mrok we krwi recenzja

Pamiętacie jak pani Rowling wypuściła swoją serię z Potterem? Ja pamiętam i pamiętam też jak Margit Sandemo kupowało się tomami raz w miesiącu po kilkanaście złotych. I pamiętam to oczekiwanie na dalszy ciąg historii. Takie uczucie to oznaka tego, że książka, którą trzyma się w dłoniach to strzał w dziesiątkę!

Pan Paweł tworzy świat, zabiera nas do niego na wycieczkę i w pewnej chwili porzuca, żebyśmy mogli poznać nie byle jakich bohaterów i poczuć tą magiczną aurę tamtejszych zdarzeń. Akcja trzyma ww swoich ryzach, nie pozwalając odłożyć się na bok. Postacie mają hardy temperament, a to co się dzieje, nie odbiega od całej historii stumilowymi krokami. Trudne wybory i kształtowanie charakteru wbrew pozorom w fantastyce jest wyzwaniem, bo często prowadzenie naszego ulubieńca tym tokiem kończy się niestety fiaskiem. Tu pan Paweł podołał w zupełności! Mimo, że nie jestem fanem długich opisów, to nie mogę powiedzieć, że się nudziłam – poznawanie pewnych rzeczy ze  szczegółami było kwintesencją tej opowieści!

Czy czekam na kolejne tomy? Oczywiście! I myślę, że o takiej literaturze nie tylko warto, ale i powinno się mówić! I taka kończąc, mała anegdotka, kiedy krzywe spojrzenia w autobusie padały tylko na mnie z racji CZYTANIA, ale i z powodu pięknej pani z okładki ♥