Pierwsza osoba liczby pojedynczej recenzja

Haruki Murakami jest w naszym kraju jednym z najbardziej rozpoznawalnych japońskich pisarzy. Choć zdania na temat jego twórczości są podzielone, ma on wśród polskich czytelników grupę oddanych fanów.

W tym roku na polskim rynku wydawniczym ukazała się kolejna książka autora - ,,Pierwsza osoba liczby pojedynczej". Jest to zbiór 8 opowiadań, bardzo zróżnicowanych, mających jednak wspólne elementy - nostalgię, poczucie pustki, samotność, problemy w nawiązaniu relacji z innymi ludźmi, ale także charakterystyczną dla Murakamiego oniryczność.

Zbiór opowiadań nie jest pierwszym w dorobku autora. Od lat czytelnicy poza dłuższymi formami (jak np. ,,Kronika Ptaka Nakręcacza" czy ,,Norwegian Wood") mogą czytać takie zbiory jak ,,Ślepa wierzba i śpiąca kobieta" czy ,,Zniknięcie słonia". Co możemy znaleźć w ,,Pierwszej osobie liczy pojedynczej"?

1. ,,Do kamiennej poduszki" to historia przelotnej, młodzieńczej relacji damsko-męskiej. Jest to opowieść o upływie czasu i jego ulotności.

2. ,,Śmietanka" - ponownie mamy tu do czynienia z wątkiem relacji damsko-męskiej. Z niezrozumiałych powodów nie dochodzi do spotkania bohatera z kobietą, która się z nim umówiła, zamiast niej mężczyzna spotka na swojej drodze dziwnego staruszka, zadającego dziwne pytania.

3. ,,Charlie Parker Plays Bossa Nova" - historia artykułu prasowego o fikcyjnej płycie jazzmana i konsekwencjach związanych z jego ukazaniem się.

4. ,,With the Beatles" - wspomnienia młodzieńczej miłości w czasach beatlemanii.

5. ,,Wiersze zebrane o drużynie Yakult Swallows" - opowiadanie z wątkiem autobiograficznym na temat drużyny bejsbolowej.

6. ,,Karnawał" to opowiadanie o specyficznej relacji damsko-męskiej opartej na fascynacji muzyką klasyczną.

7. ,,Wyznanie małpy z Shinagawy" - historia znajomości mężczyzny z małpą mówiącą ludzkim głosem.

8. ,,Pierwsza osoba liczby pojedynczej" opowiadanie o mężczyźnie, który czasem musi ubrać się w garnitur i wyjść na spacer. Podczas jednego z nich bohater spotyka kobietę, która oskarża go o złe traktowanie przyjaciółki.

Jak można zauważyć po tych krótkich opisach, każde z opowiadań ma wspomniane wcześniej wspólne elementy. Nie każde przypadło mi do gustu, były jednak takie, któreś swoją formą i treścią mnie oczarowały. Do tych ostatnich zaliczyć mogę z pewnością ,,With the Beatles" - klimat tego opowiadania bardzo przypominam mi ,,Norwegian wood", które jest jedną z moich ulubionych książek autora. Bardzo ciekawa była dla mnie także historia przedstawiona w opowiadaniu ,,Do kamiennej poduszki".

Czytając książkę próbowałam zrozumieć, o co chodzi z tytułową pierwszą osobą liczy pojedynczej. W zrozumieniu specyfiki opowiadań może pomóc zawarte na końcu książki słowo od tłumaczki, która wyjaśnia zawiłości języka japońskiego.

Mimo iż tłumaczenie zbioru jest bardzo dobre (ponownie odpowiada za nie Anna Zielińska-Elliot), jego treść odbiega od oryginału. Uświadomiłam sobie, że poprzez zastosowanie różnorodnych form zaimków osobowych, autor dokonywał charakterystyki postaci. Niestety, że względu na inne zasady w języku polskim, treść tłumaczenia traci swoją głębię.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl