Bez lęku recenzja

Ja się tak nie bawię!

Próbuję cię zrozumieć książko, ale nie mogę. Nie wiem, w jakim wymiarze się zakończyłaś. W jakiej rzeczywistości się zatrzymałaś? Gdzie ja się zgubiłam? Pozostawiłaś mnie w dziwnej mieszańce zachwytu, tęsknoty i smutku. Zostawiłaś mnie totalnie rozwaloną, ze szczęką na podłodze. Nie pisałam się na to. Nie spodziewałam się tego. Nie doceniłam Mii Sheridan!

Historia Lily i Holdena (?) jest trudna. Im mniej o niej wiesz, tym lepiej dla ciebie. Jest to książka o radzeniu sobie ze stratą i traumą. Jest o strachu przed samym sobą i innością. I o odwadze, by kogoś pokochać. Piękna, tajemnicza, pełna uczuć. Tajemnicza, mroczna, zgubna, intrygująca, wciągająca. Przewidywalna i jednocześnie nie. Tak dziwnej książki jeszcze nie czytałam. Nic na to nie wskazywało. Aż do pewnego zwrotu akcji, że po prostu siedziałam i czytałam z rozdziawioną buzią i takim „WTF?” Nagle moje postrzeganie tej historii zmieniło się o 180 stopni.

Czułam bezradność, żal i przerażenie. Autorka wiła sieć niczym pająk, w którą wplątała wydarzenia i bohaterów i mnie. Czasami trudno było mi się połapać w wydarzeniach, a ścieżki, którym podążał mój umysł, okazywały się błędne. Dręczyły mnie pytania, na które nie było prostej odpowiedzi. Zaskoczyła mnie nie jeden raz, a epilog…on rozłożył mnie na łopatki. Czytałam go 3 razy i nadal nie wiem, nie rozumiem. Co było prawdą, a co tylko wytworem wyobraźni? O co tu chodziło? Tę historię każdy odbierze inaczej.

I są momenty rodem z baśni i bajek. Są chwile, kiedy można dostać cukrzycy, ale przymykam oko. Przymykam oko na to, co zawsze denerwuje mnie u tej autorki. Przymykam oko, bo rzadko trafiam na książkę, która doprowadza mnie do takiej konsternacji. Nie ma pojęcia, jak mam teraz wrócić do czytania normalnych romansów.

Nie potrafię zrozumieć i chyba jej nigdy nie zrozumiem. Przeczytam jeszcze raz za kilka lat… Może wtedy…

Gdyby mi ktoś powiedział, że „Bez lęku” sprawi, że nie skreślę książek Mii Sheridan do końca, to bym mu nie uwierzyła. Ale uwaga! „Bez lęku” dostaje ode mnie ocenę wysoką i wędruje na listę moich ulubionych książek.

„Jeśli jakieś miejsce jest pełne bólu, może miłość i życzliwość je wyzwoli”.