Tylko jedno kłamstwo recenzja

Jedna noc, jedna nieprzemyślana decyzja może sprawić, że życie wywróci się do góry nogami. W jednej chwili żyje się w bezpiecznej bańce, by w następnej trafić do piekła na ziemi.

- jedna z wielu -

Bardzo ciekawa i wciągająca lektura Córeczki Kathryn Croft zachęciła mnie do zapoznania się z jej kolejną powieścią. Z tego też powodu nie zrobiłam sobie przerwy od thrillerów, zamiast tego sięgnęłam po drugą z kolei wydaną powieść - Tylko jedno kłamstwo.

- w jej otchłani -

Tara Logan jest kobietą niczym nie różniącą się od innych. Posiada cudowną rodzinę - kochającego męża Noah, jedenastoletniego synka Spencera i nastoletnią córkę Rosie, urodzoną buntowniczkę. Relacje Tary z własnymi rodzicami i siostrą są godne pozazdroszczenia. Poza świetną rodziną, Tara ma również pracę, którą lubi, oraz bagaż problemów, jak każdy dorosły człowiek. Dodatkowych zmartwień dokłada jej nachalny kolega z pracy, który bezustannie za nią chodzi. Całkiem normalne życie, wydawać by się mogło.

Jednak kiedy budzi się pewnego ranka obok martwego mężczyzny, jej życie popada w ruinę. Ciągłe zastanawianie się, toczące się powoli śledztwo, tajemnica, która ukrywa - to wszystko działa na niekorzyść jej psychiki i całego życia. Tara usilnie szuka odpowiedzi na nurtujące ją pytania, bez skutku.

Co odkryje podczas swoich poszukiwań? Czy to ona zabiła swojego sąsiada? A może ktoś z rodziny ma coś z tym wspólnego?

- szczerość to podstawa -

Nie będę się długo rozwodzić nad całością, gdyż nie wszystko dobrze pamiętam. Od przeczytania tej powieści minęło sporo czasu. Mimo to fabuła książki była dla mnie dobrze przemyślana. Czytając Tylko jedno kłamstwo obstawiałam różne warianty, jednak autorka bez problemu wyprowadziła mnie w las ( obstawianie w thrillerach, tak jak w totolotka to nie moja bajka). Bohaterowie byli w porządku, największą niewiadomą była Rosie.

Główna bohaterka często była dla mnie irytująca, a nawet bardzo infantylna, co nie świadczy dobrze o dorosłej osobie. Autorka wprowadziła kilka mylących wątków, które miały za zadanie odciągnąć uwagę od głównego sprawcy.

Tak jak w poprzedniej powieści, język pisarki jest bardzo przystępny, czytało się przyjemnie. Lektura idealna na letnie wieczory (ja czytałam wiosną, tez było fajnie), gdyż sam wątek morderstwa może lekko zmrozić.

- podsumowań czas -

Tylko jedno kłamstwo polecam fanom kryminałów i thrillerów psychologicznych, którzy szukają zaskoczeń (no chyba, że zakończenie było zaskakujące jedynie dla mnie). Ja się nie nudziłam podczas lektury, więc może i Wy nie będziecie!