Instynkt mordercy recenzja

Instynkt mordercy Rachel Caine to kolejny, piąty już tom cyklu Stillhouse Lake, z którym niestety nie miałam okazji zapoznać się wcześniej. Już zaczynając lekturę wiedziałam, że czytanie tej serii w ten sposób nie jest najlepszym pomysłem, ale z uwagi na to, że i tak zaspoilerowałam sobie już sporo ważnych wydarzeń z części poprzednich, postanowiłam książkę dokończyć. Czego oczywiście nie żałuję, bo była to niezwykle wciągająca lektura. Wam jednak polecam zapoznawać się z historią od samego początku, czyli zacząć od książki Żona mordercy.

Akcja Instynktu mordercy rozpoczyna się zagadkową śmiercią dwóch małych dziewczynek, które znalezione zostają w porzuconym, zatopionym
samochodzie. Co stało się z ich matką? Również nie żyje, została porwana, a może to ona stoi za makabryczną śmiercią swoich córeczek? Na te pytania odpowiedź postanawiają znaleźć Gwen Proctor i Kezia Claremont. Wraz z odkrywaniem kolejnych kart tej zagadki historia zacznie niebezpiecznie zahaczać o życie prywatne naszych bohaterek i zagrażać życiu, które obecnie wiodą.

Już od samego początku rozgrywająca się w powieści historia pochłonęła mnie bez reszty, z książką rozstawało mi się bardzo ciężko. Za każdym razem, gdy musiałam zająć się obowiązkami w głowie kołatało mi się tylko standardowe: Jeszcze tylko jeden rozdział. Styl autorki sprawia, że przez treść książki po prostu się płynie. Dodatkowo na tempo akcji wpływa podział narracji na perspektywę trzech głównych postaci występujących w książce. Oprócz Gwen i Kezi otrzymujemy tutaj również kilka rozdziałów pisanych z perspektywy Sama - partnera Gwen.

Jak w każdym thrillerze, to co ma szczególne znaczenie, to emocjonujące i zaskakujące zakończenie. Takie właśnie otrzymujemy od Rachel Caine. Ostatnie kilkadziesiąt stron pochłania się jednym tchem, aby jak najszybciej poznać dalsze losy naszych bohaterów oraz zakończenie całej historii.

Po przeczytaniuInstynktu mordercyz chęcią sięgnęłabym po całą serię od początku. Nie zrobię tego jednak od razu, ponieważ wiem, że w ten sposób straciłabym wiele frajdy z lektury. Poczekam, aż pewne wydarzenia trochę zatrą mi się w pamięci i kiedyś na pewno sięgnę po całą serię. Poznając styl autorki, wiem, że bez wątpienia warto.