Nocny portret recenzja

„Oczy dziewczyny były inteligentne i miały kształt migdałów, spoglądały w stronę światła, jakby jej uwagę odwróciło stado ptaków za oknem. W ramionach trzymała stworzenie pokryte białym futrem, wielkości nowo narodzonego dziecka, którego oczy jak szklane paciorki patrzyły na to samo, co oczy dziewczyny.”

II wojna światowa to nie tylko masowe ludobójstwo, ale także kradzież najcenniejszych dzieł sztuki, które swoje schronienie miały na polskich ziemiach. Jednak naród niemiecki, chcąc bogacić się zaczął je kraść, następnie, wywożąc na swoje tereny. My jako naród, mogliśmy pochwalić się prawdziwymi okazami tej sztuki, jednak posępny wilk chciał mieć wszystko dla siebie.

Historia opisana w tej powieści dzieje się na dwóch liniach czasowych. Autorka przenosi nas w czasy Leonarda da Vinci i czasy holokaustu. Obie te ramy mają inne zadanie w tej powieści.

Obserwujemy powstawanie jednego z popularniejszych dzieł malarza, idąc wraz z nim przez każdy z elementów. Poznajemy szczegóły, najmniejsze detale, kiedy to „Dama z gronostajem” nabiera swoich konturów, a następnie barw. Artysta sam w sobie był człowiekiem ciekawym, poprzez charakterystykę jego osoby, postrzegamy go jak człowieka, który mógłby stanąć obok nas, a nie jak malarza wysokich formatów. Staje się on dla nas bardziej ludzki, gdyż jego myśli I odczucia są ukazane na kartach tej historii.

Kim była piękna dama, która dała się namalować? Była królewską kochanką, której dni na dworze były policzone, chociaż posiadała on ogromną kartę przetargową. W ramach swojej miłości, Wasza wysokość zapragnął uwiecznić ją na portrecie. Okazuje się, że tak naprawdę miała ona na to dzieło spory wpływ, jak również zmianę poszczególnych szczegółów, które w pierwotnej wersji miały być zupełnie inne.

Tak jak wspominałam, historia toczy się na dwóch ramach czasowych. W tej drugiej poznajemy losy obrazu w czasach holokaustu. Przypadkowo trafia on w ręce nazistowskiego funkcjonariusza, który wcale nie zamierza go zwracać. Konserwatorka sztuki omamiona poprzez kłamstwa, sama zaczęła podsyłać te cenne perełki w ręce zbójników, natomiast szybko się reflektuje i zamierza zacząć je chronić. Tylko czy ma ona odpowiedni plan, który pozwoli jej to osiągnąć?

Autorka ma bardzo przyjemne pióro i pomimo wymagającej tematyki, ciekawie i z pełnym zainteresowaniem czytelnika przekazuje w lekki sposób swój zamysł tej historii. Każdy z bohaterów cechuje się całkowicie różnymi charakterami i poglądami, ale łączy ich jeden najważniejszy szczegół, malarstwo.

Książka daje czytelnikowi ogromne pole dla wyobraźni, mimo iż opisy są naprawdę dokładne, ale możemy swobodnie przymknąć oczy, aby przenieść się w tamtejsze czasy. Idealne wyczucie w budowaniu tła, daje pełną przyjemność z zagłębiania się w tę przygodę, która pełna jest wyrazistych ciekawostek, które okraszone zostały autentycznymi informacjami.