Czas krwawego księżyca recenzja

 Literatura faktu czy reportaż nie są gatunkami literackimi, po które często sięgam, a jednak kompletnie nieznany aspekt historii USA - tajemnicze morderstwa Indian z plemienia Osagów na początku XX wieku rozpaliły moją wyobraźnię i postanowiłam za sprawą książki Davida Granna dowiedzieć się o nich czegoś więcej. Książkę czyta się jak dobrą powieść obyczajową z wątkami kryminalnymi. Nie ma przeładowania faktami, datami czy postaciami, a osoby, o których pisze autor można szybko polubić lub znienawidzić. Całą sprawą, której ta powieść dotyczy, jestem po lekturze książki dogłębnie zszokowana. 
 
 Najczęstszym motywem pchającym ludzi do morderstwa jest miłość, władza lub bogactwo. W tym przypadku wszystkie trzy czynniki zbiegły się, dając początek serii tajemniczych zgonów członków plemienia. Indianie z plemienia Osagów zostali przesiedleni na teren rezerwatu w hrabstwie Osage w Oklahomie i ku rozpaczy białych wkrótce okazało się, że ich ziemie są bogate w złoża ropy naftowej. Indianie zgodnie z prawem mieli prawo do dochodów czerpanych z eksploatacji dóbr podziemnych, stali się więc w krótkim czasie niewyobrażalnie bogaci. Biali równie szybko zaczęli zastanawiać się, jak położyć łapy na ich dochodach. Umyślili więc przepisy prawne, wg których każdy pełnej krwi Indianin był pod opieką białego opiekuna, który zarządzał jego majątkiem. W praktyce dawało to duże pole manewru dla wszelakich nadużyć. Jednakże w hrabstwie Osage walka o bogactwo przybrała dramatyczny obrót i doprowadziła do serii zgonów, wywołanych morderstwami, otruciami i innymi "wypadkami". Ginęli nie tylko Indianie, ale i ci, którzy mogliby naprowadzić śledczych na trop mocodawców całego spisku.
 
 Książka Davida Granna pokazuje również początki kształtowania się służb porządkowych w USA - od motywów kierujących ludźmi pracującymi jako prywatni detektywi, po wstępujących do teksańskich rangersów i prototypowych agentów federalnych. Zabójstwa Osagów ugruntowały pozycję rodzącej się w bólach nowej organizacji - Federalnego Biura Śledczego (FBI), wytypowanej do rozwikłania zagadki hrabstwa Osage. Kiedy wydaje się, że sprawa znajduje swój finał, autor zmienia narrację i w trzeciej reporterskiej części swojej książki ujawnia jeszcze więcej szczegółów dotyczących wydarzeń tamtych lat, od których włos na głowie się człowiekowi jeży. 
 
 Podsumowując, książkę naprawdę warto przeczytać. Jej wartość podnoszą opublikowane w treści fotografie, natomiast szkoda tylko, że przypisy umieszczono na końcu i trzeba było za każdym razem wertować książkę, by rozwinąć odnośnik. Choć sprawa na pewno zarówno w czasie gdy wydarzenia miały miejsce, jak i obecnie, może zostać uznana za sensację, autor wykazał się wyczuciem i taktem. Nie wyczuwa się, żeby gonił za rozgłosem kosztem ludzi, którzy tak wiele wycierpieli, natomiast czuć, że darzy ich szacunkiem i poprzez swoją książkę w pewien sposób oddaje im hołd i sprawia, że odżywa pamięć o przeszłości, która powinna jednocześnie być przestrogą, aby takie wydarzenia jak morderstwa w hrabstwie Osage nigdy już się nie powtórzyły.