Imperium na piasku recenzja

IMPERIUM NA PIASKU KAYLA OLSON

"Kiedyś, gdy wojna się skończy, znów zjem lody. Pobiegnę boso na plażę bez strachu, że nadepnę na minę."

BARDZO DOBRA młodzieżówka post apo, rodem ze świata Lostów.
Jestem zaskoczona poziomem, klimatem i pomysłem!
Ach, co to byłby za film...

Początek rewelacyjny. W miarę czytania, pojawia się ciutkę więcej elementów Young Adult, czyli... chłopaki:) więc więcej uczuć, odczuć i dylematów.
Ale...
Atmosfera tajemniczej wyspy, duszny klimat zabójczej dżungli, zaginiona świątynia, która nie jest tym, czym wydaje się być, osoby, które nie wydają się tymi, którymi miały być - to wszystko sprawia, że czyta się tą opowieść z zapartym tchem i zachwytem.

Gdyby nie odczuwalne chwilkami elementy młodzieżowych dylematów, ocena byłaby 9/10. Ale i tak jest to mega wciągająca, inteligentna i dojrzała historia.

"Strach połączony z urazą nie prowadzi do niczego dobrego. A co się dzieje wtedy, kiedy strach połączy się z władzą? 
Kończy się świat."

Skrócik.

Odkąd Wilki przejęły władzę nad światem, a wszystkich zbuntowanych "wrzucili" do obozów pracy, życie było ciągłym bólem, głodem i strachem. 
Główna bohaterka, narratorka, Eden, jest zmuszona żyć w takiej rzeczywistości. 
Jest sierotą, nie ma przyjaciół. I nic do stracenia.
Oprócz życia.
Marzy o wolności.
Dlatego decyduje się na śmiertelnie niebezpieczną ucieczkę z obozu.
Udaje jej się ten wyczyn. Ale nie tylko jej.
Szczęściarami są trzy inne dziewczyny: Finnley, Alexa i Hope.
Nie mając dokąd pójść, dziewczyny decydują się obrać kurs na legendarną, bezpieczną, neutralną, tajemniczą wyspę - Azyl, który rzekomo gwarantuje wszystkim tym, którzy go odszukają, wolność i schronienie.

Czy im się to udaje?
Czy wyspa istnieje?
Czy jest tym, czym miała być?
Czy dziewczyny znajdą tam ocalenie, czy zgubę?

Upojna atmosfera rodem z Lostów, połączonych z Indianą Jones, tylko w klimatach creepy.

POLECAM!