Pamiętaj, że byłam recenzja

"Dlatego uwierz, to się zmieni. Sprawie, że zakochasz się we mnie. Nie będziesz mogła żyć, kiedy cię zostawię"

"Już nie jest dla mnie nikim ważnym, podobnie będzie z Nikitą. Kiedyś zapomnę - Kiedyś zapomnisz (...), ale na twoim serce i tak zostanie rysa".

Och! Po przeczytaniu pierwszej części, jak najszybciej chciałam dorwać kontynuację, a wszystko za sprawą zakończenia, które wbiło mnie w fotel! Dorywając kolejną część, przerwałam czytanie innych lektur, aby poznać dalsze losy bohaterów. Czy ta część wywołała u mnie takie emocje, jak poprzednia?

Weronika, wraz ze swoim synkiem zginęła w wypadku. To oficjalna wersja. Nieoficjalnie Kacperek faktycznie ginie w wybuchu, a ona pod wpływem silnych emocji i leków traci pamięć.
Od tej chwili otrzymuje nową tożsamość. Nazywa się Aleksandra Kowalik Zostaje wywieziona na "turnus rehabilitacyjny". Jej opiekunem zostaje Nikita. Syn rosyjskiego mafioza, który w przyszłości ma zająć jego miejsce.
Czy kobieta odkryje, kim była w przeszłości? Czy między nią, a Nikitą pojawi się uczucie? Co kobieta ukryje przed Nikitą?

Emocji było sporo, lecz druga część nie wywołała na mnie takiego wrażenia, jak jej poprzedniczka. Polubiłam pióro p. Beaty, ale skłamałabym, gdybym powiedziała, że tę część czytało mi się lekko. Bywały momenty, gdzie zaciskałam pięści. Wszystko za sprawą Nikity... Co to za niezdecydowany chłopak! Poza tym, tak postępuje zakochany mężczyzna?! Bierze siłą kobietę, którą odwzajemnia jego uczucia. Tego nie mogę pojąć .🤷 Myślę, że to ta scena zaważyła na negatywnej ocenię tej postaci. Pod koniec książki zyskał w moich oczach, ale ciągle nie mogłam wymazać tej sceny z pamięci...
Najbardziej nie mogłam doczekać się spotkania Weroniki z Rafałem. W głowie kłębiły się myśli, kogo wybierze Rafał? Czy jego uczucia wrócą a raczej obudzą się na nowo? Znalazł się z bardzo niekomfortowej sytuacji. Na domiar tego, zdał sobie sprawę, że chyba nie uda mu się zerwać ze swoją przeszłością... Nie chodzi tylko o Weronikę. Jego agent policyjny Bruno, wydaje się być nieszczerym. Ten wątek mnie bardzo zaintrygował. Coś czuję, że Bruno sporo namiesza, a jego intencje poznam w kolejnej części.
"Pamiętaj, że byłam" to książka pełna tajemnic, sensacji, zaskakujących momentów oraz rodzących się uczuć. To historia miłości, która miała nie miała prawa bytu. Historia, która nie powinna mieć miejsca... Zabieram się za trzecią część, która mam nadzieję wyjaśni mi postępowania Bruno :-)