Iluzjonista recenzja

''Iluzjonista'' czyli druga część serii z Gerardem Edlingiem autorstwa Remigiusza Mroza. Remigiusz Mróz obecnie jeden z najbardziej znanych autorów w Polsce. Mimo swojego młodego wieku ma już na koncie już wiele książek i cały czas pojawiają się nowe.

Książki Remigiusza Mroza zaczęłam czytać w minionym roku i od razu poczułam do nich wielką sympatię. Żałuję, że wcześniej tego nie zrobiłam lecz miałam mieszane uczucia, przez jego ''szybką sławę''. W minionym roku również po raz pierwszy spotkałam się z autorem i dostałam autograf.

Opisywaną książkę przeczytałam w jeden dzień, pochłonęła mnie i nie chciała wypuścić nim ją skończyłam. Opowieść o Gerardzie jest czymś fascynującym. Ma on przed sobą trudne zadanie. Staje oko w oko z morderstwem. Charakterystyczny znak na ciele ofiary niczego nie podpowiada. Pojawia się coraz więcej pytań. Głowny bohater jednak ma się na baczności i mimo wszystkich niesprzyjających okoliczności, nigdy nie zapomina o swoich manierach i savouir vivre.

Książka pozwala nam zadawać wiele pytań na które nie szybko dostajemy odpowiedź. Jest wiele zagadek na które z kolei sami możemy odpowiedzieć, ale czy w tym samym czasie co bohater? Wiedząc, że gdy nie zdążymy ktoś może umrzeć?

Bardzo polecam wszystkim miłośnikom kryminałów, zagadek ale też wszyskim innym czytaczom.


Książka zawiera wiele ciekawych cytatów, oto kilka z nich:


''Kobiety chodzą wolniej, bo myślą w trakcie.''

''Każdy dobry iluzjonista zdawał sobie sprawę, że publiczność uwielbia brać udział w przedstawieniu. Nie wszyscy bezpośrednio, wystarczyło, by jeden widz został wywołany na scenę, a każdy inny czuł, jakby się na niej znalazł. Element uczestnictwa publiki był warunkiem koniecznym dobrego przedstawienia – i ten człowiek z pewnością o tym wiedział.''

''- Są jakieś ślady? - zapytała Rosa.
- W chuj.
- To naprawdę profesjonalna ocena, panie prokuratorze.
Domański głęboko wciągnął powietrze nosem.
- Ściągamy odciski palców, zbieramy zaschnięte siki spod deski klozetowej, wyciągamy włosy z odpływu pod prysznicem i sprawdzamy chusteczki w koszu, z nadzieją, że odkryjemy całe bogactwo zaschniętych glutów – wyrzucił z siebie. - Więc, jak mówiłem, dowodów jest w chuj.''