Tylko bądź przy mnie recenzja

"Kiedy ludzie tygodniami, miesiącami albo latami wszystko że sobą dzielą, potem jest ciężko albo nawet staje się niemożliwe by dawać siebie mniej. Ile to jest za dużo, a ile za mało?"

" Tylko bądź przy mnie" zawładnęło moim sercem tak samo jak pierwsza część. Piękna historia o zaufaniu, przyjaźni, trudnej przeszłości, relacji i miłości. Jest poniekąd wartościowa i pełna realizmu. Temat książki jest ciężki, ale daje przesłanie. Trzeba rozmawiać o swoich lękach i traumach ale przede wszystkim trzeba zaufać bliskiej osobie i pozwolić sobie pomóc. Ktoś kto nas kocha zawsze stanie po naszej stronie, nie ważne jak okrutnych rzeczy doświadczymy i jak ciężko będzie nam czasami funkcjonować. Sage walczy ze swoim lękami codziennie i dzieje się to swoim tempem. Nie znikają one za pomocą czarodziejskiej różdżki. Bohaterka ma oparcie w Luce, któremu próbuje zaufać. Wątek miłosny w tej części jest nadal tak samo uroczy i piękny. Sage i Luka nie są sobie obojętni ale są także głęboko zranieni... Pokochałam bohaterów, więc bardzo im kibicowałam.

Jak w pierwszej części brakło trochę innych bohaterów. Tak tutaj autorka nam ich przedstawia. Rozwinięty został konflikt Luki z matką. Poznajemy kompleksy Connora i jego relacje z Aaronem. I ten wątek nie został dokończony, co uważam za minus. Jest także o Megan i April, które są cudownymi przyjaciółkami dla Sage i bardzo ją wspierają. Jednak podobnie jak w przypadku Connora ich wątki nie zostały dokończone. A takie moje refleksje odnośnie Luki. Na początku książki przestałam go lubić. Stał się taki zimny i w dodatku miał jeszcze nową dziewczynę... No po prostu...
Ale potem wrócił dawny Luka - cudowny chłopak i przyjaciel.

Ta część też ma emocje i jest ich więcej. Są wzruszenia, złość, smutek, uśmiech i radość. Istny rollercoaster uczuć, który chwyta za serce i nie chce puści aż do zakończenia. Zakończenie. Tutaj też się przyczepię. Było za szybko. Zabrakło mi dokończenia paru wątków jak już wcześniej wspomniałam. Sam wątek pomiędzy Sage i Luka został zakończony w wspaniały sposób.

Podsumowując. Książka jest wspaniała. Porusza temat molestowania ale daje nadzieję. Styl pisania autorki sprawił, że przez książkę się wręcz płynie. Jest to książka z gatunku tych, że jeśli nie przeczytasz od razu, to potem nęka Cię w snach. Nic nie jest nad wyrost. Ta historia to nie tylko miłość, ale także coś więcej. Książka o życiu, które nie jest idealne.