Idealne miejsce recenzja

Kiedy szukasz domu na wsi? Po pierwsze, po prostu kochasz wieś i dla ciszy i spokoju jesteś w stanie bez wahania porzucić miasto. Po drugie, kiedy masz ogromne traumy i musisz zmienić otoczenie.

Właśnie taką traumę mają Juliette i Danny. Młode, kochające się małżeństwo, które straciło córeczkę. Dziewczynka umarła po ciężkiej i krótkiej chorobie, pozostawiając w rozpaczy rodziców. Nie mogąc znieść widoku miejsc, gdzie przebywali z małą, postanawiają poszukać miejsca, gdzie poczują się choć trochę lepiej i zaczną od nowa, aby nie stracić siebie i swojej miłości.

Znajdują idealne miejsce. Mały domek, z ogromnym ogrodem. Za płotem tylko jeden dom, więc i sąsiadów nie zbyt dużo. Wszystko wydaje się perfekcyjne. Tylko czy aby na pewno?
Ich sąsiedzi, Richard i Sarah, to ludzie, których po pierwsze dzieli ogromna różnica wieku, a po drugie, każdy ma wrażenie, że Richard kontroluje swoją młodszą partnerkę, choć stara się zachowywać do wszystkich bardzo przyjaźnie. Dlaczego jednak ich nowi sąsiedzi patrzą na nich podejrzliwie? Dlaczego Juliette zaczyna widzieć rzeczy, które absolutnie nie powinny mieć miejsca? Dlaczego ma wrażenie, że ktoś robi sobie z niej okrutne żarty i szydzi z niej, doprowadzając ją do obłędu?

Idylliczne miejsce staje się po trochu miejscem z horroru. Otwarte drzwi do domu, płacz dziecka. Zabawki, które powinny leżeć schowane, a nagle znajdują się w ogrodzie. Juliette jest sama, Danny nadal mieszka w Londynie, gdzie pracuje, a sąsiedzi stają się coraz bardziej przerażający. Kobieta mimo przerażenia, postanawia odkryć, kto za tym wszystkim stoi. Im dalej jej poszukiwania się zagłębiają, tym bardziej my wiemy, jak to może się skończyć.

Autorka przedstawiła nam również drugą historię. Dwóch sióstr, które bardzo się poróżniły i ich drogi rozeszły się, aby z powrotem zejść się w bardzo niespodziewanych okolicznościach. Czy był to tylko przypadek, czy też celowe działanie chorego umysłu? Co takiego wydarzyło się w ich życiu, że można nimi manipulować i czerpać z tego ogromną radość.

Pisarka stworzyła przejmującą historię, w której wiele razy nie wiemy po czyjej stronie się opowiedzieć. Nie wiemy czasami, kto nami manipuluje i co jest prawdą, świadczy to o tym, że mamy dobry thriller, w którym emocje odgrywają pierwsze skrzypce. Do końca nie wiedziałam, jak ta książka się skończy. I to jest ogromny jej plus, w związku z czym mogę ją z czystym sumieniem ją polecić.