Ogień nieskończony recenzja

"Ogień nieskończony" zdecydowanie pozwolił mi wczuć się w tajemniczy, ale też lekko senny klimat jesieni. To kontynuacja "Rzeki zaklętej", która znalazła wyjątkowe miejsce w moim sercu, więc miałam w stosunku do drugiej części wysokie oczekiwania. Czy im sprostała?

Po wydarzeniach z pierwszego tomu Jack i Adaira muszą żyć rozdzieleni przez granicę klanu. Dziewczyna szuka sposobu na aklimatyzację na Zachodzie, którego kultura i obyczaje znacząco różnią się od tego co tak dobrze znała. Musi też na nowo stworzyć relację z biologicznymi rodzicami, którzy są dla niej praktycznie obcymi ludźmi. Jack z pomocą Sidry i Thorina szuka sposobu na pokonanie niebezpiecznej zarazy, która zaczyna dotykać przyrodę na Wschodzie. Czy ta dwójka odnajdzie drogę do domu i sposób na połączenie zwaśnionych klanów? Co będą musieli poświęcić, by uzyskać swój cel?

Dylogia Rebecci Ross może poszczycić się naprawdę wyjątkowym klimatem. Mamy tu do czynienia z duchami natury, które ingerują w życie ludzi i mają duży wpływ na ich funkcjonowanie, ale też z plastycznymi opisami zimnego krajobrazu. Tworzy to nastrój idealny do odczuwania podczas długich jesiennych wieczorów przed kominkiem. Jeśli chodzi o akcję, nie zawsze jest ona porywająca. W "Ogniu nieskończonym" znalazło się parę przestojów, które musiałam przetrwać, żeby nadal czuć zaangażowanie w fabułę, ale styl autorki i charyzmatyczne postacie to rekompensowały. Bohaterowie w tej części muszą się rozdzielić, co niestety wpłynęło na niekorzyść, bo uważam, że najlepiej wypadają, gdy są wszyscy razem, ale nadal jestem naprawdę ogromną fanką relacji romantycznych w tej powieści. Nie są one skupione na erotyzmie a bardziej na emocjach i uczuciach. Zdania, które wypowiadają do siebie bohaterowie, okazują się często bardzo wzruszające i poetyckie.

Intryga w tym tomie skupiona jest przede wszystkim na próbach złączenia dwóch klanów i odnalezieni7 antidotum. Oba te wątki śledziłam z zaciekawieniem, a kilka elementów mnie zaskoczyło.

Czy "Ogień nieskończony' przebija "Rzekę zaklętą"? Myślę, że nie, bo pierwszy tom zaskoczył mnie świeżością i klimatem, którego się nie spodziewałam, a sięgając po drugą część, miałam już jako takie pojęcie czego się spodziewać. Nadal jednak uważam, że jest to jedna z lepszych pozycji z gatunku adult fantasy, szczególnie dla osób, które tak jak ja nie przepadają za scenami łóżkowymi w fantastyce i wolą skupić się na emocjach opisanych w piękny i poetycki sposób i akcji, ale też cenią niesamowity szkocki klimat i świetnie wykreowany świat. Ja gorąco polecam tę dylogię!

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu You&YA.