Dziewczyna z Kellers Way recenzja

Niewiarygodne, że "Dziewczyna z Kellers Way" jest debiutem, choć na naszym rodzimym rynku, najpierw ukazała się druga książka autorki czyli "Escape room". Już wiem, że konieczne muszę nadrobić tę pozycję.

Julie jest drugą żoną Matta i nie jest nią tylko z nazwy, bowiem czuje się kiepskim zamiennikiem zmarłej tragicznie Laury. Na dodatek Matt jest całkiem pociągającym facetem, profesorem psychologii, otoczonym wianuszkiem wpatrzonych w niego studentek, z czego skrzętnie i z ochotą korzysta, a Julie jest tego świadoma. Jeszcze całkiem niedawno sama należała do takiego grona.
Pewnego dnia dochodzi do wypadku, z którego kobieta ledwo uchodzi z życiem.
Jednak jej mąż twierdzi, że żaden wypadek nie miał miejsca i jest tylko jej wymysłem, spowodowanym upadkiem podczas joggingu i wstrząśnieniem mózgu. A jak było faktycznie?

Mel pracuje w policji i zajmuje się sprawą tajemniczych zwłok z Kellers Way.

Dostajemy, jak gdyby, dwie osobne historie ukazane z perspektywy Julie i Mel, bowiem do pewnego momentu nie znamy punktów stycznych, możemy tylko przypuszczać, że tajemnicze zwłoki łączą się niejako z małżeństwem West. Opowieść Julie jest typowym thrillerem psychologicznym, za to historia Mel jest bardziej kryminalna, lecz niewątpliwie obie są bardzo intrygujące.
Znowu mam do czynienia z niejednoznaczną główną bohaterką i kolejny raz szukam odpowiedzi czy to choroba psychiczna, urojenia wywołane przez leki i alkohol czy ktoś próbuje przekłamać rzeczywistość?
Pewne dramatyczne wydarzenia z jej życia (śmiertelne potrącenie ukochanego psa czy poronienie) miały ogromny wpływ na jej psychikę. Choć momentami drażni mnie jej histeryczne zachowanie i wyolbrzymianie pewnych kwestii. Jedno jest pewne konstrukcja wskazuje na dwoje podejrzanych: męża i żonę, tylko które z nich jest niewinne?
Choć sam pomysł nie jest nowatorski - małżeństwo z problemami, brakiem zaufania, zdradami i rozchwianą psychiką to mocno wyeksponowany motyw, jednak wykonanie jest na najwyższym poziomie. Styl i język plastyczne i bardzo przyjemne w odbiorze, a sama opowieść tak zajmująca, że niespodziewanie docierasz do finiszu.
Ja oczywiście polecam, bo to idealne połączenie thrillera z kryminałem, z dużą ilością psychologii.