Leśne cuda recenzja

Michalina młoda influencerka po rozstaniu z chłopakiem postanawia zamieszkać wraz z dziadkiem we wsi Dziadki. Mimo, że nie zdradza prawdziwego powodu przybycia, jej dziadek Franciszek cieszy się, że będzie miał towarzystwo. Trzy lata temu pożegnał swoją małżonkę i od tamtej pory na gospodarstwie jest zdany na siebie. Ma konie i im poświęca swój czas każdego dnia. Jest emerytowanym wojskowym, więc mimo, że na emeryturze to jednak w sile wieku. Wszystkim Franciszek zajmuje się sam, ale w ostatnim czasie mogą wraz z wnuczką liczyć na pomoc i towarzystwo bliskiej sąsiadki Lubomiry.

Pewnego dnia Franciszek z Lubomirą obmyślają plan zeswatania wnuczki z wnukiem siostry Lubomiry. Oboje sądzą, że Michalina powinna mieć kogoś w kim znajdzie oparcie. Dobre chęci prowadzą do tego, że dwoje młodych ludzi nie tylko nie zaczyna do siebie pałać dobrymi uczuciami, ale wręcz się unika. Wymyślony remont, który miał ich zbliżyć skutkuje tym, że Michalina przestaje odwiedzać Lubomirę. Sąsiadów to jednak nie zniechęca i wymyślają jeszcze jeden plan, który ma na celu pobycie Dominika i Michaliny razem.

W drodze do sąsiedniej wsi Michalina słyszy coś dziwnego, ale dopiero w drugą stronę kiedy wracają znajdują powód tego dziwnego hałasu. Na ich drodze staje koń. Najprawdziwszy koń z tym wyjątkiem, że wygląda jak jedno wielkie nieszczęście. Zgłaszają sprawę na policję. Ta oczywiście nie miała wcześniej takiego przypadku i nie wie co z robić w tej sytuacji. Dziadek Michaliny koniec końców postanawia, że zabierze biedaka do siebie. Ma stajnie i znajdzie trochę schronienia dla jeszcze jednego konia. Problem w tym, że wałach potrzebuje dużej ilości lekarstw, cierpliwości i ciągłej opieki. Michalina wraz z Dominikiem przepychają się kto powinien mu pomóc. Coraz mniej znoszą swoje towarzystwo, ale w końcu dochodzą do porozumienia i zajmują się rumakiem wspólnie.

Mijają dni, a Bucefał, bo tak nazwali konika dochodzi do siebie, ale do pełnego zdrowia jeszcze mu daleko. Nikt jednak nie wie czyj on jest i kto doprowadził go do takiego stanu. Franciszek robi małe śledztwo, wypytuje we wsi kto mógłby być odpowiedzialny za konia i czemu mu to zrobił. Widzi, że wnuczka bardzo się w sprawę zaangażowała, a nie chce by przez pomoc koniowi coś jej się stało. Nie wtajemnicza jej w szczegóły swojego śledztwa. Zresztą ona również ciągle broni się przed tym by powiedzieć dziadkowi o swoich problemach. Próbuje o nich nie myśleć, a opieka nad Bucefałem skutecznie jej w tym pomaga. Dba o niego i zajmuje się nim każdego dnia. Ciągle nie potrafi zrozumieć jak ktoś mógł go tak potraktować. Chce za wszelką cenę odnaleźć winnego.

Cała moja recenzja na domowyklimacik.pl