Pod presją recenzja

Kara stara się być perfekcyjna i jak najlepiej napisać egzamin, od którego zależy jej przyszłość. Kiedy jednak mdleje na teście, postanawia sięgnąć po ostatnią deskę ratunku - tabletki, które są nielegalne. Jednak wraz z nimi przychodzi mnóstwo problemów, a ktoś zaczyna szantażować dziewczynę. I nie tylko ją. Komu może zaufać dziewczyna, a kto jest zdrajcą? 

Najbardziej podobał mi się w tej historii brak oczywistości oraz napięcie związane z tym, jak to się zakończy. Tak, bo to nie jest jedna z tych grup przyjaciół, która od razu chce sobie pomagać po odkryciu, że nie tylko ich dotknął problem szantażu. Tutaj każda postać jest inna, ma swoją przyszłość i jak już nawiązuje się między nimi nić porozumienia, mija trzy czwarte książki. W zasadzie to ciężko znaleźć głównego bohatera tej powieści, bo o ile jest ona prowadzona z perspektywy Kary, to tak naprawdę każda z postaci jest dokładnie rozbudowana. I to też mi się podobało, bo nie były one tylko pionkami do popchnięcia fabuły, jak często się zdarza. Również pod względem językowym książka jest bardzo dobrze napisana, nie zauważyłam przynajmniej żadnych problemów z stylem.

Co mi się nie podobało? Przede wszystkim zbyt szybkie rozwiązanie akcji. O ile do połowy wszystko jest bardzo dobrze poprowadzone, o tyle same rozpracowanie szantażysty było... Słabe. Dwa rozdziały, jedna rozmowa i pyk, wszystko załatwione. Może byłoby to normalne, gdyby nie fakt, że całość książka buduje ogromne napięcie. Liczymy na jakąś super końcówkę, może jakieś pościgi czy inne sprawy, a dostajemy dość spokojne rozwiązanie. Również problem Kary zdaje mi się, a przynajmniej teraz, po prostu błahy. I jednocześnie przerażające jest to, że taki głupi powód doprowadził ją tak naprawdę do problemów psychicznych. Ta kwestia bardzo mi się podobała, bo widać wyraźnie, że dziewczyna cierpi - a nie może nic z tym zrobić. Zresztą nie tylko ona jedna, bo psychologia bohaterów to naprawdę wątek, który się udał.
Pozycja na pewno daje do myślenia i myślę, że warto się z nią zapoznać.