Odzyskana korona recenzja

„I zapamiętaj, nazywam się Jurij Dunajew, a ty będziesz moja.”

W tej części będziemy mieli przyjemność poznać Jurija i Elizy. Mężczyzna przejmuje władzę po Saszy, ale nie spodziewał się zastać takiego bagna jakie go przywitało w Londynie. Nie zamierza się podać, bo wie jaka odpowiedzialność na nim teraz spoczywa, poza tym nie zamierza zawieść przyjaciółki. Zaczyna obudowywać wszystkie lokale. A ci którzy staną mu na drodze i przeszkodzą skończą martwi.

Eliza nie zna normalnego życia, zawsze musi być przygotowana do ucieczki, zmiany tożsamości, nie ufa nikomu i nie przywiązuje się do nikogo. Tak to jest gdy żyje się w świecie mafii i ciągłym strachu. Jej jedyną rodziną jest babcia która zadbała o to żeby umiała się obronić w razie niebezpieczeństwa. Kobieta mimo wszystko stara się wieść normalne życie puki tylko może. I podejmuję pracę w klubie Pandemonium. Pierwszy raz czuje się dobrze i zdobywa przyjaciół których do tej pory nie miała wcale. Pozwala sobie na normalność. I właśnie w tym klubie krzyżują się ich drogi. Eliza czuje, że będą z tego kłopoty. Nawet nie wie jak duże. A Jurij nie potrafi wybić sobie jej z głowy i chcę poznać jej tajemnice, a do tego kobieta jest podobna do kogoś kogo bardzo dobrze zna. Czy to możliwe?... Między tą dwójką zaczyna robić się coraz to goręcej. A próby dowiedzenia się czegoś o Elizie i prawda którą w końcu pozna ściągnie śmiertelne niebezpieczeństwo na wszystkich.

„Zwierzęcy magnetyzm, stalowoszare spojrzenie przeszywające mnie za każdym razem, atletyczna budowa i te kolorowe tatuaże...[…] Dla tego mężczyzny zrzucę majtki, gdy tylko skinie palcem. Przed chwilą w myślach określiłam go jako niestabilnego psychicznie troglodytę.”

Kim tak naprawdę okaże się Eliza? Czy zaufa mężczyźnie? Czy Jurij ochroni ją? Czy dobro znowu wygra? I najważniejsze czy będą razem?

Po pierwszej części byłam oszołomiona, zachwycona i totalnie bezgranicznie zakochana. A czy w tej części autorce udało się zrobić ze mną to samo, cóż powiem wam że TAK!! Tą książkę się nie czyta ją się pochlania i jak jest już koniec to chcę się jeszcze więcej. Historia jest doskonale dopracowana, napięcie, tajemnice, akcja, niebezpieczeństwo, a do tego znowu spotkamy się z Saszą i Antonem coś wspaniałego. A końcówka dosłownie sprawiła, że ze strachu wstrzymywałam oddech. Kochana śmiem twierdzić, że tą częścią przebiłaś poprzednią część. Więc aż się boje co Ty nam zafundujesz w trzeciej części. Z całego mojego niegrzecznego serca polecam i czekam na kolejną część.

historie_budzace_namietnosc