Homo viator- określenie człowieka w drodze, podróżnego, wiecznego tułacza. Bohaterowie książki , by wyjść poza ramy sztywnych reguł, obowiązujących w pracy za biurkiem, etatem, mieszkaniem w jednym miejscu - podejmują decyzje- będę żył w drodze, na walizkach, z ciężkim plecakiem. Pół roku w tym miejscu, rok - w innym, a może wsiądę w samolot i zmienię kontynent, kulturę, miejsce na ziemi. Podróże solo, z rodziną, czy samemu- nie ma przeszkód, a jeśli są, trzeba je pokonać. Czy jest to sposób na swoje miejsce na ziemi? Zmieniają miejsca, szukają bezpiecznej przystani. W swoim tempie, na swoich zasadach, bo czują, że mogą być wszędzie. Podróże sprawiają, że czują się wolni, poza- czasem, poza obowiązującymi schematami, w których można się realizować, odkrywać, poznawać bez ograniczeń. Marga-bohaterka książki "stara się mieszkać z lokalsami, poznawać ich świat od środka, ich punkty widzenia, problemy". Każdy z bohaterów książki jest inny ale łączy ich ten sam styl życia- bez stałego adresu. Rodzina Mitali, podróżuje z dziećmi, bo jak sami mówią: " Wspaniałe jest wspólne odkrywanie świata". Asia i Gaja- podróżują we dwie- matka i córka. Wyznają zasadę, że nie "mają celu, bo droga jest celem". Dla jednych bohaterów podróż to ucieczka, dla innych- droga do samorozwoju. Jedno jest pewne podróże rozwijają, poszerzają horyzonty, uczą tolerancji.
"Nomadzi. Życie w drodze." to książka Zuzanny Bukłahy, napisana w gatunku lifestyle- jak żyć? Barwne opowieści współczesnych nomadów, z których wielu z nich jest autorem popularnych blogów podróżniczych. Rzucić wszystko i gdzieś pojechać... Jak spróbować żyć na walizkach? Nie brać dużych plecaków, oszczędzać. A może warto się do tego przygotować? Od czego zacząć? Polecam zacząć od przeczytania książki a potem ? Możesz ruszać w drogę. Książka zachęca do organizowania podróży " na własną rękę", do realizowania marzeń podróżniczych z głową, do szukania sposobów by odważyć się i wyruszyć w podróż życia, która potrwa tydzień, dwa, a może rok...