Ryzyko recenzja

Jeżeli ktoś z was czyta moje recenzje od jakiegoś czasu to zapewne wie, że uwielbiam romanse Elle Kennedy i każdy z nich biorę po prostu w ciemno. Tak samo było w przypadku „Ryzyka” i polowałam na tę książkę od dnia premiery aż do teraz, ale nigdzie nie mogłam jej zdobyć legalnie. Ale w końcu ją mam i standardowo przeczytałam ją w jeden dzień, bo po prostu nie można się od niej oderwać.

Muszę od razu zaznaczyć, że zarówno ta część, jak i poprzednia, czyli „Podbój”, są gorsze od całej serii „Off – campus”, ale to i tak nie zmienia faktu, że mi się obydwie bardzo podobały.

Książka opowiada tak jak w poprzednich przypadkach historię hokeisty, tylko tym razem nie z drużyny Briar, a z Harvardu, który jest największym przeciwnikiem tej pierwszej. Jake jest bardzo pewnym siebie i niesamowicie uzdolnionym kapitanem drużyny, a Brenna córką trenera drużyny Briar. Jest to więc związek w pewnym sensie zakazany i główni bohaterowie z tego względu na początku za sobą nie przepadają, a ja po prostu uwielbiam motyw hate – love, więc jak mogłabym nie pokochać tej książki? Fabuła nie jest oczywiście jakaś wymyślna, jak to w romansach bywa, ale bez problemu można się w nią wczuć i kibicować bohaterom w ich wyborach. Poruszanych jest kilka głównych wątków, ale wszystko tworzy spójną całość, bez błędów fabularnych, których po prostu nie znoszę. Bardzo polubiłam zarówno Jake’a jak i Brennę, dzięki czemu przemknęłam błyskawicznie przez kolejne strony. Uważam, że Elle doskonale pokazała chemię pomiędzy stworzonymi przez siebie postaciami i razem z nimi mogłam przeżywać wzloty i upadki. W tej historii jest dosłownie wszystko, co fani romansów uwielbiają, czyli smutna przeszłość, wielka miłość, kłopoty związkowe, przyjaźnie, kłótnie z rodzicami, pasja i ostatnie, bardzo istotne - dobry seks.

O stylu pisania autorki chyba nie muszę nawet wspominać, bo skoro ją uwielbiam, to jest to równoznaczne z tym, że mi on zdecydowanie odpowiada i nie mam mu nic do zarzucenia. Opisy są wyczerpujące, uczucia bohaterów i relacje między nimi przedstawione w bardzo dokładny sposób i nie da się po prostu nie lubić przedstawionych przez autorkę postaci.

Ja tej pozycji nie mam tak naprawdę nic do zarzucenia, bo podobało mi się w niej wszystko, nawet bohaterowie, którzy z założenia mieli być negatywni. Pozostaje mi tylko czekać na kolejne części, bo mam ogromną nadzieję, że takie w najbliższym czasie się pojawią. Hokeistów nigdy dosyć!