Kołysanka dla Łani recenzja

Zygmunt w wypadku stracił pamięć. Nowe imie sobie wymyślił, o całej reszcie nie ma pojęci. Jest bezrobotny, bezdomny i nie wie czy gdzieś na świecie jest jego rodzina a jeśli jest to czemu go nie szuka? Pewnego dnia na swojej drodze trafia na kobietę której twarz przypomina mu kogoś z przeszłości. Jej uśmiech, rysy twarzy, mimika pozwalają przypominać mu sobie strzępki tego co kiedyś przeżył. Gdzieś w podświaomości pamięta las i inne osoby z którymi mieszkał na łonie natury, wybuchy i tę piękną twarz dziewczyny która mu towarzyszyła.
Zdarza się tak że kobietę której się przyglądał ktoś chce okraść, on interweniuje i tak krzyżują się drogi jego i Alicji, która zaprasza go do swojego domku w ogrodzie i daje mu dach nad głową i pożywienie w zamian za opiekę nad ogrodem. Próbuje też szukać informacji o Zygmuncie i jego przeszłości.
Jadwiga mieszka w Niemczech razem z wnuczką i jej mężem. Często gdy siadają razem śpiewają pieśni o wojnie i Polsce a starsza Pani opowiada o tym co było, często wspomina też chłopca który pojawił się w jej życiu i był dla niej bardzo ważny jednak wojna ich rozdzieliła. Ryś i Łania bo takie pseudonimy przybrali, widują się tylko w snach, czy los pozwoli im się jeszcze raz spotkać?
Ta ksiązka to piękna opowieść o historii Polski, o czasach wojny ale też o tym co teraz. Fabuła dzieje się w pięknym Gdańsku co urozmaica ksiązkę tym bardziej dla kogoś kto mieszka na Pomorzu tak jak ja. Czułam się jakbym siedziała przy kominku z herbatą w dłoni a babcia lub dziadek opowiadali mi tę historię. Przed oczami pojawiałay mi się obrazy opisywanych zdarzeń i wyobrażałam sobie jakby to było żyć w tamtych czasach. Cała historia jest dość krótka ale niesie spore przesłanie dla czytelnika, należy doceniać chwile, czerpać zżycia i cieszyć się tym co się ma. Od pierwszych stron wciągnęła mnie ta historia i była tak magiczna choć prosta. To było moje pierwsze spotkanie z autorką ale na pewno nie ostatnie. Koniecznie muszę sięgnąć po poprzednie książki z serii bo wierzę że tam kryją się równie piękne historie.