Mój książę recenzja

Daphne Bridgerton właśnie debiutuje, a Królowa ogłasza ją brylantem tego sezonu. Znajduje się kilku kandydatów, chętnych do jej ręki, ale Daphne marzy o prawdziwym uczuciu, które pozbawi ją tchu i sprawi, że straci głowę. Kiedy poznaje Simona, księcia Hastings, który ma opinię hulaki i buntownika, dostrzega w nim coś intrygującego i chociaż wszyscy ją przed nim ostrzegają, nawet on sam - Daphne nie zamierza rezygnować z tej znajomości. Nieoczekiwany zbieg zdarzeń sprawia, że Daphne i Simon zaczynają udawać parę, każde z nich czerpie jakąś korzyć z tego układu. Ona ma dzięki temu zyskać więcej adoratorów, a on uwolnić się od długiej kolejki matek, które widzą w nim idealnego męża dla swoich córek. Tylko czy ten plan się powiedzie? Czy wszystko będzie takie, jak to ustalili? Życie bywa nieprzewidywalne, tak samo jak świat arystokracji, a ta umowa to dopiero początek ich burzliwej relacji.
To pierwszy tom słynnej serii rodziny Bridgertonów, która za sprawą serialu Netflixa przeżywa właśnie swój renesans. Kiedyś nie lubiłam romansów historycznych, omijałam je szerokim łukiem, ale Julia Quinn sprawiła, że zapragnęłam przenieść się do XIX wiecznej Anglii i znaleźć się na jednym z bali, bądź należeć do rodziny Bridgertonów. Można tej serii zarzucić wiele, nawet sprzeczność z historią, ale klimat jaki wykreowała autorka jest nadzwyczajny. Można przenieść się do czasów wielkich bali, kiedy nawet najmniejsze rzeczy tworzyły skandale, a kobiety nie miały takiej władzy, jaką mają teraz, jednocześnie czując powiew świeżości. Czytając o historii Daphne i Simona zupełnie nie przeszkadzało mi to, że akcja jest osadzona w innym wieku, kiedy jedynym sposobem kontaktu były listy, a życie toczyło się znacznie wolniej. Miłość jest ponadczasowa i piękna w swojej prostocie. Na przestrzeni lat uczucia się nie zmieniły, miłość nadal jest potężnym uczuciem i wzbudza ogromne emocje w zakochanych, nadal potrafi też budzić skandale i komplikować życie tym, którzy podążają za głosem rozumu, a nie serca.