Muza recenzja

Po zachwycie "Miniaturzystką" Jessie Burton kwestią czasu było kiedy sięgnę po jej kolejną książkę. Jestem już po lekturze "Muzy" i nie mogę wyjść ze zdziwienia jak różne są te dwie opowieści.
"Muza" w przeciwieństwie do intymnej, wyciszonej, pogrążonej w półmroku "Miniaturzystki" pulsuje emocjami, kusi feerią barw i zmiennością akcji. Autorka snuje swoją opowieść w plenerach gorącej Hiszpanii będącej w przededniu wybuchu wojny domowej i w Londynie z lat 60-tych który powoli stawał się wielokulturowym tyglem tętniącym życiem.

To opowieść o pasji, talencie i życiowych wyborach z których konsekwencjami przyjdzie się mierzyć bohaterom przez lata. W tle mamy zaś kroczącą nieubłaganie pożogę II wojny światowej i wojny domowej w Hiszpanii które to konflikty zmienią oblicze świata na zawsze.
A wszystko zaczyna się od tajemniczego obrazu który przez lata zdobił sypialnię pewnej kobiety. Po jej śmierci narzekający na wieczny brak gotówki syn postanawia zorientować się czy malowidło jest coś warte. Okazuje że z dużą dozą prawdopodobieństwa jest to dzieło hiszpańskiego malarza sprzed kilkudziesięciu lat który zmarł w bardzo młodo zostawiając po sobie zaledwie kilka prac wysoko ocenianych przez krytyków i kolekcjonerów sztuki.
Autorka przenosi czytelników do czasów kiedy powstawało domniemane arcydzieło: na hiszpańską prowincję gdzie przenosi się rodzina wiedeńskiego Żyda, marszanda Harolda Schlossa. To tu szukają ukojenia i spokoju po wielkomiejskim życiu pełnym emocji, pędu i ekscytacji. Harold, jego żona i córką są początkowo dla miejscowych swoistą atrakcją jednak powoli wtapiają się w lokalny krajobraz.
To tam właśnie powstaje obraz który po latach rozpalać będzie tak duże emocje w Londynie. Jednak już wtedy dzieło to jest otoczone nimbem tajemnicy a jego twórca plącze się w sieci niedomówień i kłamstw które nieuchronnie prowadzą do katastrofy.

"Muza" jest na pewno książką wciągającą, intrygująca i taką która wielu czytelników będzie trzymała w napięciu do samego końca. Ja jednak czytałam już wcześniej opowieść innej autorki opartej na podobnym motywie wykorzystanym przez Jessie Burton i związku z tym historia ta nie wydała mi się zaskakująca i oryginalna. Niemniej to piękna opowieść. Polecam!